Эркин Воҳидов. Адолат туйғуси (1986)

Инсонга бир марта бериладиган ҳаётда у умридан, ўтган кунидан қониқиб яшаши керак. Виждонига хилоф иш қилмай яшаса — бундан улуғ бахт йўқ. Ҳар бир айтган сўзинг, ишинг ўзингнинг хоҳишингга мувофиқ бўлса — энг катта бахт шу. Аксинча, инсоннинг ўз ички давоми…

Умарали Норматов. Эҳ, бу қизлар, қизларжон… (2013)

(“Кичик мўъжизалар” туркумидан) Улкан адибимиз Асқад Мухтор “Ўзбекистон адабиёти ва санъати”га бош муҳаррир этиб тайинланган куннинг эртаси телефон орқали мени чорлаб, бир маслаҳатли иш борлигини айтди. Бордим. Салом-аликдан сўнг у дарҳол ­мақсадга ўтиб, деди: “Гап бундай. Прозаикларимизнинг фикри-хаё­ли ҳозир роман давоми…

Одил Ёқубов (1926-2009)

Одил Ёқубов (1926.20.10, ҳозирги Жанубий Қозоғистон вилояти Қарноқ қишлоғи – 2009, Тошкент) — Ўзбекистон халқ ёзувчиси (1985). 2-жаҳон уруши қатнашчиси. ТошДУ филология факултетини тугатган (1956). Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмасида адабий маслаҳатчи (1955—59), «Литературная газета»нинг Ўзбекистондаги махсус мухбири (1959—63; 1967—70), «Ўзбекфильм» киностудияси давоми…

Ҳалима Худойбердиева. Оқибат деворлари (1988)

Ҳалима Худойбердиева ва Набижон Боқий суҳбати — Эшитяпсизми, Ҳалима опа, хонанда куйлаяпти. Шоир қалби нидо қиляпти: …Оқибатни ё-ёд этиб, ҳайро-он ўзинг, Ҳайро-о-он ўзинг! Мен ҳам ҳайронман. Қўшиқ кишининг ҳаёлот қамровини кенгайтиради. Фикрлар жиловини эркин қўясиз. Айни туйғулар камондек таранг тортилган давоми…

Ғафур Ғулом. Ёзувчилик маҳоратини тинмай такомиллаштириб боринг (1954)

Ўртоқлар! Биз бугун бу ерга Бутуниттифоқ совет ёзувчиларининг иккинчи съезди арафасида йиғилиб турибмиз. Биринчи съезддан ҳозиргача ўтган йигирма йилдан мўлроқ бир муддат ичида мамлакатимиз, мамлакатимиз халқлари ўз бошларидан бир бутун тарих деса бўлатурган муҳим воқеаларни кечирдилар. Улуғ Ватан урушигача осойишта давоми…

Обид Юнусов: “Орзуим – Навоийни ўйнаш эди…” (2009)

Юртимизда санъаткорлар кўп. Кино ёки театрда эса фақат йирик образни яратиш билан эмас, балки оддий бир сўзни томошабинга юракдан етказиб бериш орқали ҳам шуҳрат қозониш мумкин. Халқимизнинг севимли санъаткори Обид Юнусов – ўзи бир олам. Бошқа актёрлар орасида шеъриятни, мусиқани давоми…

Саид Аҳмад. Ҳажвчининг изтироблари (1992)

(Ўзбекистон халқ ёзувчиси Саид Аҳмад билан журналист Қулман Очилов суҳбати) Кексалари гўдагу гўдаклари кекса юрт – Домла, таржимаи ҳолингиз билан яхши таниш бўлмаган одам сизни қишлоқда туғилган, деб ўйлайди. Далани, қишлоқ ҳаётию одамларини шундай ишонч ва муҳаббат билан тасвирлайсизки, асарларингизни давоми…

Азамат Суюнов. Эзгу ном, ёрқин хотиралар

Дунё тамаддунига буюк кашфиётлари билан улкан ҳисса қўшган улуғ ватандошларимиз довруғи ҳавас қилса арзигуликдир. Илк Уйғониш давридаёқ Туронзаминдан қомусий билим соҳиблари етишиб чиққанига жонли тарихимиз шоҳид. Чор Россияси мамлакатимизни босиб олгандан кейин ҳам тошда ўсган гул каби ноёб истеъдодлар илмий давоми…

Олим Тошбоев. Адабиётни виждон деб биларди

Отам зиёли бўлгани боис уйимизда анча-мунча китоблар бўлар эди. Бир куни отам менга Миркарим Осимнинг “Жайҳун устида булутлар” ва Шукур Холмирзаевнинг “Оғир тош кўчса…” китобларини совға қилди. Шукур аканинг китобига ишора қилиб: “Бу киши ўзимиздан чиққан Ёзувчи” дея қўшиб қўйди. давоми…

Санжар Содиқов (1940-2020)

Адабиётшунос олим, филология фанлари доктори, профессор Санжар Содиқов 1940 йил 21 июл куни Тошкент шаҳрида зиёлилар оиласида туғилган. Пойтахтдаги кўзи ожиз болалар мактаб-интернатини тамомлагач Тошкент давлат университетининг филология факультетида таҳсил олган. 1965 йилдан то умрининг сўнггига қадар Мирзо Улуғбек номидаги давоми…