Ёсано Кан
Бир кун Кўйлагин ечаркан, нозланди: “Қара, қаддимга боқ, қандай гўзал-а!” Тонгда, кетар чоғи, эслатиб қўйди: “Ёлғизликда ой ҳам, унутма, Йигирма кунга бормай, қарийди!” Душманим Узоқ-узоқларга кетди, душманим, Чирмаб ташлаб мени дарахтга. Суюклимни отга ўнгариб, Етти тойни олдига солиб Чала кетди давоми…