Биз Ҳисоракда яшаймиз.Менинг тахаллусим — Баққи Чол. Биламан, орқаваротдан одамлар «Лаққи Чол» дейди. X. с. Индамайман, ўзимни билмасликка солиб юраман. Арқонни узун ташлаб қўйганман, вақти-соати етганда танобини тортаман. Майли, ғанимларим чучварани хом санаб юраверсин. Менга ҳам марҳум устоз Тоғай Мурод давоми…
Деразанинг бир қанотини очиб, тўртинчи қаватдан ташқарига қарадим. Уҳ, совуқ. Қаҳратоннинг қаҳри юмшамаган. Кечаси қатрондай қотган йўлак ва кенг кўча, дов-дарахтлар — бутун борлиқ аёзга таслим бўлган. Қор десам қорга ўхшамайди, нимадир чирсиллаб ёғяпти. Дераза ойналарига чирсиллаб уриляпти. Тошёмғир сим-симлаб, давоми…
Омондавлатнинг қишлоқдан қўнғироқ қилиб индинга бола-чақаси билан келишини эшитиб Худойқулнинг энсаси қотди, нечукдир миясига лоп этиб буям пул сўраб келади, бўлмаса беш-олти йилдан бери кўришмаган синфдошга бало бормиди, деган ўй урилди. Кўнгли хижил тортиб, келмасаям ўпкаламас эдим деди. Ўзидан-ўзи хотинига давоми…
— Ҳой, одамлар! Азиз полвон ўзини йиқитган полвонга қизини берармиш!— Қизининг ўзи ҳам шундай деб турганмиш. Розимиш.— Жуда қизиқ бўпти-да. Худди эртакларга ўхшайди-я! * * * — Одамлар-о, одамлар, эшитмадим деманглар! Азиз полвонникига тўйга-оов…Ҳамма ҳайрон: Азиз полвон қизига қаллиқ танлаш давоми…
Кампир одатича эрта турди. Эшикни очди. Хонага гуриллаб совуқ ҳаво кирди. Тани яйраб кетгандек бўлди. Ҳали ташқари бутунлай ёришиб улгурмаган, ҳаво аллақандай туманли ва нам эди. Кора жун рўмолини ўраркан: «Қор ёғадими нима бало, ҳиди келиб турибди», — дея ўзича давоми…
У муштчалари билан кўзларини ишқаркан, чўзиб хомуза тортди, оғзидан беихтиёр «а-а-а» деган мудроқ аралаш овоз чиқиб кетди. Ёнида ўтирган сариқ сочли пучуқ қизалоқ кафтларини лабига босганича, пиқ этиб кулди. Орқароқдан кимдир унга ўхшатиб «а-а-а» дея атай такрорлади. Доскага нимадир ёзаётган давоми…
У сарсон изларди ўзини-ўзи. А. Рембо. Ҳаётда ҳеч нарса ўзидан-ўзи содир бўлмайди: беамр тикан ҳам кирмайди, деганлари бежиз эмас — рўй берган ҳар қандай ҳодисанинг сабаби мавжуд — бироқ кеч кузнинг замҳарир кунларидан бирида тасодифан учраб, хаёлингни алғов-далғов қилиб юборган давоми…
Оппоқ, тоза дастурхонга йўргакланган чақалоқни тиззалари орасига ётқизиб-тебратиб ўтирган жувон айвоннинг ланг очиқ деразасидан бўйнини чўзиб ҳовлига қаради. Қувалашаётган бир жуфт мусичани кўрдию йўргакни авайлаб кўрпачага ётқизди, ўрнидан илдам туриб калишини оёғига илганича ҳовлига тушди. Мусичалар қанотини париллатиб олдинма-кейин томга давоми…
«Сиз нега касалхонада ётибсиз», дейсизми? Дўхтирлар ошқозонинг заҳарланган дейишди. Нега, қандай қилиб — ҳайронман. Очиғини айтганда, мен табиатан зиёфатлардан қочиб, нафсига қаноат қилиб юрадиганларданман. Ўша куни бор-йўғи бир бўлак қотган нон еган эдим. Балки, ўша, гиёҳи беҳиштни кидираман деб, бўлак давоми…
Кампир ҳар куни эрталаб тонг ёришмасдан уйғонади. Шу кунга эсон-омон етказгани учун худога шукрона айтиб, катта дока рўмолини узоқ ўрайди. Сирланган челакнинг қолган-қутган сувини ҳовлига сепиб, юз-қўлини ювади-да, бир неча бурда нон олиб булоққа тушади. Юз-қўлини яна қайта ювгач, тушини давоми…