1. TA’QIB QILISh Sezyapman, u menga hamon o‘g‘rincha tikilib turibdi. Rostini aytganda, ayolning nigohini yetti qavat devorning ortidan his qila oladiganlarning bittasi – men. Avtobus keladigan tomonga qarab-qarab qo‘yaman-u, u turgan yoqqa yuzlanishdan o‘zimni tiyaman. Biroq, aniq his qilyapmanki, u davomi…
1. EHTIROS KAMROQ BO‘LSIN – Buncha xilvat ekan bu yer?– Ha! Bunday xilvat joylar savob ish uchun yaratilmagan!– Voy, nima qilyapsiz? Qo‘lingizni oling. Erim bilib qolsa…– Tupurdim o‘sha eringizga. Oshqovoq nima-yu, u nima.– Hamma erkaklar ham oshqovoq. Faqat, po‘sti har davomi…
QOP KIYGAN O‘QUVChI YoKI BIRINChI ARIZA Devonai Mashrab nomiga qo‘yilgan o‘rta-sredniy maktab tirikturiga sobiq kashshof Aspan-barabandan ARIYZANOMA It egasini, mushuk bojasini tanimaydurgon, ojizalar nagan otib, erkaklar bola yo‘rgaklay boshlagan ur-to‘palon zamonlar edi. Bo‘g‘oz eshak yursa qorni shilinadurgon torgina ko‘chamizdan ikki davomi…
ChOYXONADA Buyoqqa o‘tir, grajdanin Abdukarim. Pajalista, nondan ol. Ie, seniki qaymoqli patirmi? No‘, no‘! Qani, o‘shani ushatgin-chi bo‘lmasa.Xo‘-o‘-sh, traktoringda haliyam dalalarni gullatib yuribsanmi? Filtrni tez-tez yangilab tursang bas, motor eshakday ishlayveradi. Vot, asosiy masala qayerda!Texnikani suvdek bilaman, o‘ttizinchi yillarda MTSga1 davomi…
1. GO‘LAXLIKDA Xotinga yolchimadim, oshna. Bilasan, ustimga sholcha yopinsam, beqasamdek yarashadigan suqsurpo‘rma yigitlardan edim. Pandavoqiligimni qaraki, kelib-kelib, ana shu puchdanakka ilashibman. U bilan o‘nta ko‘rpa yirtib, bittayam bola ko‘rmadim. Hech bo‘lmasa, qiz-piz tug‘ib bergandayam, sen g‘ariblarga atab kattakon bir osh davomi…
Uchaskavo‘y melisamizga yozib ma’lum qilamanki, men kim – oddiy sovet bangisi, qo‘sh gumbazli hammomning ilg‘or o‘t yoquvchisi, adolatparvar deyilguchi mamlakatning adolatga tashna grajdani, adabiy nag‘mada aytganda, fuqarosidurman.O‘rtoq kapiton! Sizga ustimdan tag‘in shikoyat tushganini eshitib, haddan tashqari xijolat bo‘ldim. Xotinim o‘zi davomi…
Uch og‘a-ini bor ekan. Biri biridan sho‘x, biri biridan o‘yinqaroq bolalar ekan. Chetdan qaraganda, ularning yurish-turishi bir xildek ko‘rinsa-da, kenjasi sal pismiqligi bilan ajralibroq turarkan. Uning juda kichkintoylikdagi ajabtovur qilig‘ini oiladagilar haligacha hiringlab-hiringlab eslashar ekan.Mahalla bolalarining salomatligini ko‘rikdan o‘tkazib turuvchi davomi…
Shunaqasiyam bo‘lib turadi – kimdir O‘g‘iloyning jig‘iga tegib qo‘yadi. Achchig‘i chiqdimi – birdan qovog‘i solinadi, sochlari kirpitikonning ignalaridek tikkayadi, ko‘zlaridan uchqun chaqnab, jajji lablari giloschaga o‘xshab cho‘chchayadi. “Ha, nima bo‘ldi?” – desangiz, toshdek qotib, indamay turaveradi.Boshqa paytlarda undan xushchaqchaq, undan davomi…
Men, derazasini lang ochib qo‘yib, nonushta qilishni yoqtiradigan boloxonaning shundoqqina tagidan torgina yo‘l o‘tgan. Yo‘lning narigi beti – bolalar bog‘chasi. Bog‘chaga qatnaydigan tirmizaklar menga shu qadar yodaki bo‘lib ketganki, ularni ko‘rmay turib, tovushidanoq adashmay tanib olaman.Kuzatib keladigan kattalar otini aytib davomi…
Uni hamma Usta buva deydi. Haqiqiy oti Hikmatulloligini yaqinda dadamdan eshitib bildim. Uning yog‘ochdan qurilgan oynavand ustaxonasi to‘rtko‘cha guzaridagi ariqning yoqasiga joylashgan. Uch mahallaning bolasi uch tomondan yoprilib kelib xuddi shu guzarda birlashgach, taxta ko‘prikni taqira-tuqur tepalab o‘tib, maktab sari davomi…