«Il-18» tanasidagi bor quvvatini to‘rt bahaybat motoriga berib, quloqni qomatga keltirganicha g‘izillab oldinga intildi-da, devsifat zarda bilan bir silkinib ko‘kka parvoz qildi. Shundagina O‘rinboy bu ishlarning bari tushida emas, o‘ngida bo‘layotganiga tamom ishondi. Yo‘qsa, tili ajabtovur chuchuk, ba’zi so‘zlarning oxirini davomi…
Mamazohir yaqin uch-to‘rt oydan buyon ko‘chadami, choyxonadami, radio yo televizordami «To‘ylar muborak» degan ashulani eshitib qolguday bo‘lsa, bexosdan «qulluq, qul-luq» deb yuboradigan qiliq chiqardi. Tag‘in uning yoshi ellikdan oshib, yetti bolaning otasi bo‘lganda, xotinini yangilabdi-da, deb o‘ylamang. Yo‘q, aslo unday davomi…
Sarlavhani ko‘rib, obbo, hammayoqni ag‘dar-to‘ntar qilib yuborgan biron tarixiy voqea xususida ilmiy risola yozmoqchi bo‘libdi-da, deb cho‘chigandirsiz. Yo‘q, unaqa emas. Bunday jiddiy narsalarni qalamga olishga toqat qayoqda deysiz! Toqat topilganda ham, ilm bobida, haligidek, bir oz no‘noqroqmiz… Shuning uchun…Keling, o‘zimizning davomi…
BIRINChI BOB Mehrinisa eri idoraga borib kelaman, deb chiqib ketgach, dasturxonni yig‘ib, samovarning kulini qoqdi, suv to‘ldirib, olovini yangiladi. Eri ko‘chadan kelguncha yengil-elpi kirlarini yuvib olmoqchi bo‘ldi. Aksiga olib, ertalab limmo-lim oqayotgan suv tinib qolibdi, ariqning takkinasida jildirab yotibdi. Kecha davomi…
Sevimli Manzuramga bag‘ishlayman. Rahim ota cho‘chib uyg‘ondi. Charaqlab ochilib ketgan ko‘zlari shiftga tikilganicha bir necha daqiqa ag‘rayib turdi-da, keyin yostiqdan asta boshini ko‘tardi, Yarim kecha. Tiniq osmonda suzib borayotgan to‘lin oy shu’lasi derazadan uyga yoyilib, bo‘yradek joyni yoritib turibdi. Sandalning davomi…
Bepoyon, qoramtir osmon. Pag‘a-pag‘a bulutlar bir-birini quvib, quyuqlashib boradi. Quyuqlashadi-yu, osmon torlik qilib noliganday bir yerda to‘xtab, motamsaro sukut saqlaydi. Qoramtir osmon…Shu payt fashist samolyoti qora chaqmoqdek bulutni yorib, pastga sho‘ng‘iydi. Uning dahshatli ovozi yeru ko‘k sukutini chil-chil qilib, tobora davomi…
Hikoyachi haqida hikoya Askiyachi birodarlarimiz Bahodir Shokirov hamda Mansurjon Oxunovlar bilan Jizzaxga bordik. Ja-a zo‘r kontsertlar o‘tkazdik. Kontsertdan keyin mehmonxonada dam oladigan bo‘ldik. Pasportlarimizni mehmonxona xodimasining oldiga tashlab:— Uchchovimizga bitta xona bersangiz, — dedim.Xodima pasportlarimizni bir-bir varaqlab: — Uchchovlaringni bitta davomi…
«Go‘rda yotibmanmikin?»Ko‘zini ochib, Soli piyonning kallasiga kelgan birinchi savol shu bo‘ldi. Atrof zim-ziyo — yilt etgan chiroq yo‘q. Nafas olib bo‘lmaydi, demak, tirqish ham yo‘q. Ammo go‘rda muzlashi kerak edi, isib ketyapti-yu! Ostida ham quruq tuproq emas, to‘shak! Ustida esa… davomi…
«Nosir buva o‘rikdan yiqilib tushibdi», degan gap juda tez tarqaldi. Qo‘ni-qo‘shnilar, o‘g‘il-qizlari, boringki, jamiki qarindosh-urug‘lari to‘plandi. Nosir buva yetmishga kirgandi. Uni ustiga o‘rikdan ham yiqilib tushdi. Bu yog‘i ma’lum-da. Erkaklar bir-birlariga ma’noli bosh chayqashni, xotinlar motamda kiyiladigan ust-boshlarini hozirlashni boshlashdi. davomi…
Ismim — Alijon. Qurilish boshlig‘ining haydovchisiman. Bir kuni xo‘jayin, «Toshkentga boramiz», deb qoldi. Azonda soqollarni olib, shimlarni dazmollatib, yangi do‘ppilarni kiyib shaharbop bo‘lib, uydan chiqsam, mashinam oldida bir kishi turibdi. Yoshi elliklarda. Gavdasi qovun solingan qopga, yuzi ko‘pchib pishgan nonga davomi…