Ertalab. Vrachlar xonasi. Katta oyna qarshisida o‘z aksiga qarab patila sochini tarayotgan, ko‘zlari kirtaygan, soqoli o‘sgan yuzlari so‘lg‘in, burni so‘rraygan, qotma jarroh Qoraboyev navbatchilikni topshiryapti. Allaqachon oq xalati va qalpog‘ini kiyib, divanda oyoqlarini chalishtirib, bir qo‘lini divan orqasiga oshirib, yastanib davomi…

Ertalab. Xo‘jalik bekasi damlab kelgan achchiq ko‘k choydan xo‘rillatib ichib o‘tirgan pakana girdigum tez yordam bo‘lim boshlig‘i “besh minutlik” yig‘ilishga to‘plangan xodimlarga bir-bir nazar tashlarkan, yuziga jiddiy tus berib, ovozini yo‘g‘onlatib dedi:– Aholidan shikoyat tushayapti. Bir martalik shprits va ishlatilgan davomi…

Qo‘shni tumanga poytaxtdan bir guruh mashhur shoirlar kelishgan. Tumanning bir necha madaniyat uylarida muxlislar bilan bo‘lgan uchrashuvlar, she’rxonliklardan so‘ng mezbonlar mehmonlar sharafiga soya-salqin bog‘dagi katta hovuz bo‘yiga dasturxon yozishdi. Bu yerga mehmonlar bilan birga shu hududda yashab, ijod qilayotgan keksa davomi…

Anchadan beri o‘ylab yurgan hajviyamni o‘tgan kuni bir o‘tirishda yozib tashladim. Bu bir tashmachi to‘g‘risida edi. U odam har kuni eshagining xurjuniga 100 litrlik yelim idishlarda solyarka ortib, qo‘shni respublikaga o‘g‘rincha yo‘llar bilan o‘tkazib sotib yurardi…Hajviya rosa kulgili chiqdi. Ayniqsa, davomi…

Assalomu alaykum, qimmatli mijozlar!O‘zingiz bilasiz, har bir faslda o‘ziga xos kasalliklar ko‘payadi. Masalan, sovuq oylarida gripp kasalligi, yoz oylarida esa ich og‘rig‘i. Lekin shunday kasalliklar borki, hamma fasllarda uchrab turadi. Shu o‘rinda men sizlarga insoniyat paydo bo‘lgandan beri borligi bilan davomi…

Ertalab to‘satdan hamma o‘qituvchilar endi darsga kirgan mahal maktab hovlisiga tuman ta’lim bo‘limidan to‘rt kishidan iborat tekshiruvchi-taftishchilar kirib kelishdi. Hech kim hech qayerga qocholmay qoldi. Direktor ham endi «Men xalq ta’limi bo‘limiga ketdim» deb qo‘shni qishloqdagi dugonasinikiga kelin ko‘rarga ketayotgan davomi…

Har kungi odatimni kanda qilmay, gazeta sotadigan kioskadan yangi gazeta olib varaqladim. Ne ko‘z bilan ko‘rayki, to‘rtinchi betda bir yozuvchi oshnam to‘g‘risida yarim betlik maqola chiqib turibdi-da. Kioskadan uzoqlashmay, gazetani yutoqib o‘qishga tushdim. Obbo, do‘stim-ey! Qoyil, qoyil! Molodets! Gazetada uning davomi…

Jarrohlik bo‘limining boshlig‘i jarroh Eshonqulovning ikki odati bor. O‘mon deb bo‘lmaydi, chunki egasi shunga ko‘nikib qolgan va shusiz yashay olmaydi. Lekin shularsiz uni har qancha ta’riflagan bilan hech kim tanimaydi va bilmaydi ham. Xullas birinchisi, u kecha-kunduz ajralmaydigan, kiyinayotganda ham, davomi…

Men sizga aytsam, shuncha yil ishlab, birovning ishini tekshirmabman. Tekshiruvchilar guruhiga a’zo ham bo‘lmabman-ey. Buning uchun nima qilish kerak, kimga uchrashish kerak, bunisini ham bilmayman. Men o‘zi aslida tekshiruvchilarni kutib oluvchi, ularga taftish bo‘yicha hisob beruvchi va ularga choy-poy tashuvchilar davomi…

Tez yordam mashinasi chaqiriq berilgan uy yoniga kelib to‘xtaganda bizni ozg‘ingina bir yigit kutib oldi. Hovliga kirayotganimizda – Do‘xtur aka, otamning toblari to‘satdan qochib qoldi. Avval hech bunday bo‘lmagan. Tezroq yordam qiling, aka. Rozi qilamiz… – dedi u shosha-pisha, biroz davomi…