Bu, bir vaqtlar, shaharning eng muhtasham uylaridan edi. Yangigina qurilib, toshlari hali oppoq bo‘lgan paytda ko‘chaning husniga husn qo‘shib turardi. Keyinchalik hamma narsa sekin-asta o‘zgarib ketdi. Endilikda bino zamona ruhiga, mashinalar va odamlarning kiyim-boshlariga mos tushmay, qandaydir begonaga o‘xshab qolgandi. davomi…
Bog‘im choqqina bo‘lsa-da, kuz kelishi bilan bu yerga har xil qushlar uchib kelishadi. Shu yaqin atrofda otchoparga tutash bog‘ ham bor, qushlar ana o‘sha yerda to‘planishadi va goh u ranglisi bo‘ladimi, goh bu ranglisimi, yo‘l- yo‘lakay mening bog‘imga uchib kelaverishadi. davomi…
Mabodo mening arzimas, faqirul-haqir nomam zamonlar va makonlararo kelgusi avlodlarga yetib borsa, mabodo ey, kelajakdagi o‘quvchim, mening kimligim va nimalarni yozganim seni sal-pal qiziqtirib qolsa (aslida o‘sha zamonlarga ismim va ijodim yetib borishiga unchalik umid bo‘lmasa-da), men haqimda chala-chulpa qandaydir davomi…
(aprel 1920 y.)Meran-Untermays, Ottoburg pansioni.Muhtarama Milena xonim,ikki kecha-yu kunduz qo‘yib yoqqan yomg‘ir hozirgina tindi; ehtimol, bu uzoqqa cho‘zilmas, biroq nima bo‘lganda ham bunday hodisani nishonlash kerak — mana, men Sizga xat yozayapman. Darvoqe, yomg‘irni men yengil o‘tkazdim, buning boisi, begona davomi…
Bu voqeani ruhiy kasalliklar shifoxonasining birida yigirma uchinchi raqamli bemor hammaga gapirib beradi. U, chamasi, o‘ttizni qoralab qo‘ygan, ammo zohiran juda yosh ko‘rinardi. U nimalarni ko‘rgan-kechirgan… umuman olganda, nima farqi bor ko‘rgan-kechirganlarining? Mana, u men va shifoxona direktori shifokor S.ning davomi…
Odatdagidek uyidan barvaqt chiqib sud binosi tomon yo‘l olarkan, Pergolez ko‘chasi bo‘ylab o‘zidan oldinroqda ketayotgan kishining quyushqondan tashqari xatti-harakatlari inspektor Ganimarning e’tiborini tortdi. Bu yo‘lovchining egnidagi kiyimlari juda nochor, dekabr oyi boshlanganiga qaramasdan poxol shlyapani boshiga bostirib kiyib olgan. O‘ttiz davomi…
Bu shaharga kelgan dastlabki kunimdayoq Bibliyadan baland ovozda qiroat qilib turgan abgor qiyofadagi kishi va uning atrofida to‘plangan kichik bir to‘da e’tiborimni tortdi. Uning oyoqlari yonida yotgan itni – juda xunuk va mumday qop-qora, terdan yunglari namiqib va silliqlanib turgan davomi…
1861 yil esdaligi Glanlar oilasi bedarak ketgan leytenant Tomas Glan xususida ro‘znomalarda ko‘p e’lon berib, so‘rab-surishtirishlariga qaramay, undan biron-bir xabar bo‘lmadi; u qazo qilgani, hatto qanday ahvolda o‘lganidan ham men yaxshigina voqif edim. Ochig‘i, oilasidagilarning behuda bir qat’iylik bilan uni davomi…
Rozemari Fell unchalik go‘zal ayol emas. Ishqilib uni go‘zal deyish qiyin. Yo, «chiroylikkina», deb atasakmikan? Ha, ha, agar Rozemarining fazilatlarini sinchiklab kuzatsak… Nazarimda, sinchiklab kuzatish ham unchalik shart emas-ov…Rozemari yosh, istarasi issiq, zamonaning eng so‘nggi urfida did bilan kiyinadigan, kitobxonlikka davomi…
O‘tgan kuni kechasi xol haqida g‘alati tush ko‘ribman. Siz qaysi xolni nazarda tutayotganimni sezgan bo‘lsangiz kerak. Ha, xuddi o‘sha, sizdan doimo ta’na-yu dashnomlar eshitadigan xolim boru, o‘shani aytayapman. U mening o‘ng yelkamda, aniqrog‘i, gardanimda edi.– Kattaligini qara, mayizdak keladi-ya! Hadeb davomi…