Sharifjonning ichiga chiroq yoqsa yorishmaydi. Bir gapdan qolganida olam guliston edi-yu, lekin to‘g‘riso‘zligi, cho‘rtkesarligi bunga izn bermadi. Alami O‘roqchadan: uning yonini olaman deb boshlig‘i Mardon Husenovich bilan teskari bo‘lib qoldi. O‘roqcha bo‘lsa andishaga borib o‘tiradiganlardan emas, ertasigayoq Mardon Husenovich bilan davomi…
Bizda atrofga razm solish degan narsa yo‘q. Bordiyu razm solganimizda qanday topqir, donishmand odamlar bilan zamondosh ekanligimizni bilardik, faxrlanardik. Mana, shularning bittasi Rahmonnazar. Uni biz haydovchi deb yuravergan ekanmiz. Kallasiga shunday bebaho fikrlarni jamlagan ekanki, ularni eshitib turib butun qishloq davomi…
1988, № 1 | 1988, № 2 | 1988, № 3 | 1988, № 4 | 1988, № 5 | 1988, № 6 | 1988, № 7 | 1988, № 8 | 1988, № 9 | 1988, № 10 | davomi…
Yoshlik — 1988, № 1 Yoshlik — 1988, № 2 Yoshlik — 1988, № 3 Yoshlik — 1988, № 4 Yoshlik — 1988, № 5 Yoshlik — 1988, № 6 Yoshlik — 1988, № 7 Yoshlik — 1988, № 8 davomi…
Vodiyda yangi yo‘l qurilayotganiga ikki yil to‘layotgandi va o‘tgan yillar ichida bu yerda ikki kishi halok bo‘ldi. Qurbonlarning birinchisi ustiga beton plita tushib ketgan quruvchi bo‘lsa, ikkinchisi shu atrofda yashovchilardan biri edi. U buzilishi kerak bo‘lgan uyini tashlab chiqishdan bosh davomi…
— Mister Kolombo, meni tanimasangiz kerak. Meni Uilyam Senford deyishadi. «Mayerpark ayrplayens» ishida advokatlik qilganman. Menga xususiy izquvar kerak.— O‘sha ishda ko‘rsatgan karomatlarim uchun nega men haqimda ijirg‘anib gapirmayotganingizdan taajjubdaman, mister Senford, — dedim men xushmoumalalik bilan.— O‘tgan ishga salovat, davomi…
O, bu yorug‘ olamdagi haqiqat naqadar dahshatli! Bu malak, bu ma’suma, bu osmon – mustabid edi, qalbimning chidab bỹlmas darajadagi shafqatsiz mustabidi, sitamgiri edi! Agar bularni aytmasam, ỹzimga-ỹzim tuhmat qilgan bỹlaman! Siz mening sevgimga ishonmayapsizmi? Shunday deb kim ayta oladi? davomi…
Zoliyxon tog‘larga yalinganida balki ularning rahmi kelib yorilib ketarmidi. Lekin nomusi tahqirlangan erkaklarning tosh qalbi yumshamadi. Temir xanjarini qinidan chiqarib, damini tekshirdi: o‘tkir! U chaqqon bir harakat bilan Zoliyxonning sochlarini kesib tashladi-da, ko‘kragini ocha boshladi. Zoliyxon xuddi nolasini birov eshitib, davomi…
“Rahmat, Said! Agar Parvardigor menga hayot in’om etsa,senga xuddi hozirgiday yaqin bo‘laman.Men uchun yegan kaltaklaringning izi yuragimdan hech qachon o‘chmaydi.Agar kunim bitguday bo‘lsa, shunday o‘lamanki, sen men bilan faxrlanasan.Said, men sen bilan faxrlanaman. Xudo karomat qilgay.Men shunday o‘lay-ki, bolalar, bolalarning davomi…
Denverda Baltimor yo‘nalishidagi ekspressga yo‘lovchilar bir-biriga navbat bermay, shoshilgancha chiqishardi. Odatdagi shinam vagonlarning biriga nozik did bilan kiyingan, xushro‘ygina qiz ham joylashdi. Endigina poyezdga o‘tirganlar orasida ikkita yosh yigit ham bo‘lib, biri – kelishgan, dadil, ochiq yuzli; ikkinchisi – nimadandir davomi…