Кунлардан бир куни кечқурун чарчаб-ҳориб, руҳим чўкиб уйга қайтаётган эдим, профессор (шундай дейишади, бироқ қандай профессорлиги номаълум) Скясси олдимдан чиқиб қолди. Бу одамни мен кўпдан буён биламан. Турли жойларда тез-тез ва кутилмаганда кўриниш бериб қолади. Ўзи уқтиришича, биз гимназияда бирга давоми…

Якшанба куни эрталабки тоат-ибодатдан сўнг икки авлиё – улардан бирини Онето, иккинчисини Котиб деб аташарди – “Миллер” фирмасининг қора чарм сирилган оромкурсиларига қулайгина жойлашиб олиб, пастга – Ерга қарадилар-да, бу ажойиб-ғаройиб одамлар қавми нималар билан машғуллигини аниқлашга уриндилар.– Менга шуни давоми…

Халқаро Бинафша Хоч ташкилоти ўн икки ёшгача бўлган болалар учун қиролликнинг ёзги саройи қошидаги боғда “пасха тухумини овлаш” бўйича катта байрам шодиёнаси ташкил этди. Чипта нархи – йигирма минг лир.Тухумлар пичанлар ғарамига яшириб қўйилади.Қоидага кўра, болакай топиб олган барча тухумлар давоми…

«Мен адойи тамом бўлган одамман, лекин бахтиёрман. Ҳар қалай, мен қўлимдаги косани таг-тугига қадар сипқориб улгурганимча йўқ. Тўғри, жудаям оз бўлса-да, ҳали ичида нимадир бор. Уни сўнгги томчисига қадар тотиб кўришдан умидворман. Агар яна озгина яшай олсам, албатта: анчагина кексайиб давоми…

Қоронғулик қўйнига чўмган қамоқхона эшиги очилиб, назоратчилар соқолли жиккаккина чолни ичкарига итқитганларида вақт алламаҳал бўлиб қолган эди.Қариянинг соқоли оппоқ ва ўзига етгулик даражада каттагина эди. У нимқоронғи хона бўйлаб ожизона нур таратар ва бу маҳбусларда муайян таассурот уйғотди. Қоронғи бўлгани давоми…

Скрипкасоз уста Амедео Торти ва унинг хотини қаҳва ичмоқда эдилар. Болалар аллақачон ухлаб қолган, эр-хотин одатдагидек жимгина ўлтиришарди. Бирданига хотини сўз бошлаб қолди:— Сенга нима деб айтишни ҳам билмайман… Кун бўйи аллақандай ғалати бўлиб юрибман… Назаримда худди кечқурун бизникига Аппашер давоми…