Азиз Несин. Ғаройиб болалар (роман)
Асарнинг тўлиқ вариантини сақлаб олинг.
Азиз Несин. Она тарбияси (ҳикоя)
Ўн яшар бола эдим. Истанбулнинг Сулаймония маҳалласида, икки қаватли эски уйнинг бир хонасида оиламиз билан ижарага турардик. Тарғил бир мушугимиз бўларди. Ўша кезлари у болалаган бўлиб, фақат биттаси тирик қолган эди.Тарғил нечоғлик оч қолмасин, уйдаги нарсаларга ҳечам кўз олайтирмасди. Аслида давоми…
Азиз Несин. Айиқнинг ташаккури (ҳикоя)
Тавр тоғи томонларда бир деҳқон ўрмонга бориб, катта бир дарахтни ағдарибди-да, ўтин тайёрлашга киришиб кетибди. Шу орада қаердандир айиқ пайдо бўлиб, унинг қаршисига келиб ўтирибди-да, ҳаракатларини зимдан кузата бошлабди. У тарафларда нима кўп, айиқ кўп. Лекин одамга ҳужум қилмайди. Шуни давоми…
Азиз Несин. Тулки овлаган айиқ (ҳикоя)
Халил Дундор шундай ҳикоя қилади:— Тоғ этагидаги Хирвати қишлоғи атрофида сурув ҳайдаб юрган чўпонлар ҳар куни тунда биттадан қўй ғойиб боиаётганини сезиб қолишади. Маълум бўлишича, сурувга айиқ оралаган экан. Чўпонлар ўғрининг адабини бериб қўйиш ниятида кечаси гулхан ёқиб, уни пойлаб давоми…
Азиз Несин. Ибратли тасодиф (ҳикоя)
Буни бизга ўқитувчимиз гапириб берган.Ўша ўқитувчимизнинг бир қариндоши биринчи жаҳон уруши йилларида армияда офитсер бўлиб хизмат қилган экан. Ўша одам кунлардан бирида чўлда кетаётиб қизиқ бир воқеанинг гувоҳи бўлибди. Типратикан билан йўғон бир илон «жанг» қилишаётган бўлиб, ҳужум қилаётган томон давоми…
Азиз Несин. Шафқатли ит (ҳикоя)
Уйимиз катта йўл ёқасида бўлгучи эди. Қиш кунларидан бирида иккинчи қаватдаги дераза ёнида газета ўқиб ўтирардим, олдимда эса қаҳва. Шу пайт кўча томондан ингиллаган овоз эшитилди. Шундай аянчли, шундай ғамнок эдики, газетани ортиқ ўқиёлмадим. Эшикни очсам, жингала-жингала оқ жунли дайди давоми…
Азиз Несин. Чумчуқ ови (ҳикоя)
Адвокат дўстим Урхон Опойдин бир куни гап орасида:— Мен ҳам бир марта ёзувчилик қилганман, — деб қолди.— Қандоқ қилиб? — сўрадим мен.У ҳикоя қилиб берди.— Бошланғич мактабда, тахминан учинчи синфда ўқиб юрган пайтларим эди. Якшанба кунлари далага чиқиб, маза қилиб давоми…
Азиз Несин. Халоскор ит (ҳикоя)
Москвада Аждар Иброҳим деган бир кино режиссёр билан дўстлашиб қолган эдик. Иккинчи марта Москвага боришимда ўшанинг хотини вафот қилганини эшитдим. Бир танишимизни ёнимга олиб, кўнгил сўрагани дала ҳовлисига бордим. Кинорежиссёрнинг дала ҳовлиси катта йўлдан четроқда, ўрмон ёқасида экан. Хотини қазо давоми…
Азиз Несин. Жўр овоз бўлиб (ҳикоя)
Ўша пайтларда Истанбулда ҳовли-жойимиз бўлгучи эди. Беш танобча еримиз ҳам бор. Уйдаги мушук билан кучукча бирга катта бўлганликлари учун жудаям иноқ эди. Томорқага сабзавот экиб, бир чеккасида товуқ боқардик. Яна бир эшагимиз бўлиб, мен уни Чалабий деб чақирардим. Жонивор ниҳоятда давоми…
Азиз Несин. Идол Брански (ҳикоя)
Машинада Европадан Туркияга қайтаётиб, Югославия орқали ўтадиган бўлдик. Белградга яқинлашиб қолган эдик, йўл четида жойлашган бир хўжаликка кўзимиз тушди. Суриштириб билсак, бу ерда зотли итлар етиштиришаркан. Унинг эгаси бир югослав бўлиб, ўзи шу соҳада мутахассис экан. Хўжаликни айланиб чиқдик. Ҳар давоми…