Temir Qurbon. O‘lim sharpasi (hikoya)

Umarshayx mirzo Sayxun bo‘yiga bemurod cho‘kkaladi. U to‘lin oy jilvalanayotgan sokin daryo jozibasidan ko‘ngil chigilini yozmoqchimidi yo yotlar qolib, o‘z qarindoshlari yovga aylanganidan ozurda dil dostonini beozor suvlarga aytmoqchimidi? Buni o‘zi ham bilmaydi. O‘rgimchak to‘ridek har tomondan qisib kelayotgan yog‘iy davomi…

Mahmud Rajab. Yo‘lovchilar (hikoya)

Uch kunlar bo‘ldiki havo dim. Yo‘q, balki bir hafta bo‘lgandir, balki bir oydir, balki… anig‘ini bilmaymanu, xullas anchadan buyon havo isib-isimaydi, sovub-sovimaydi. Erinchoq bahor bulutlari ustimizga yoqar-yoqmas suzib keladi-da, yog‘ishga shaylanadi-yu, negadir shashtlaridan qaytib o‘z yo‘lida davom etaveradilar. Bulutlar ketidan davomi…

Talant Bek. Bir osmon ostida (hikoya)

Qatag‘on qurboni bo‘lgan samarqandlikHabiba Aliyeva (1917-1937) xotirasiga 1937 yil. May. Bibigul kiyimlarini ichkari hovlidagi dorga ilar ekan, osmonda charaqlab turgan yulduzlarga iymanib qarab qo‘ydi. Kunduz quritsa ham bo‘lardi, odamlarning ko‘zidan pana, devorlari baland. Biroq, quyosh nur sochgan dam hovli o‘rtasida davomi…

Hamidbek Yusupov. Suyanchiq (hikoya)

— Otamizning eslari ham sal… — deya ming‘irladi Solijon, cholning yonidan chiqarkan. Xotini Matluba bo‘lsa: “Jim, birov eshitib qolmasin”, degandek labiga barmoq bosdi. Ichkaridan yana g‘ovur-g‘uvur ovoz eshitildi:— Ota, loaqal yotganingizda tinch qo‘ying shu hassangizni… Bu Solijonning opasi Xolbeka edi.— davomi…

Abdulla Saidov. Oq bo‘rining fojeasi (hikoya)

Bo‘ri — zehni o‘tkir, tabiat qiyinchiliklariga bardoshli va ayyor yirtqich bo‘lib, osonlikcha tutqich bermaydi. Keksa ovchilarning ta`kidlashicha bo‘rini yer tishlatish — uning yashash tarzi va tabiatini yaxshi biladigan tajribali ovchilargagina nasib qilarkan. Negaki, maxluq uzoq muddatli tayyorgarlik ma mashaqqatli mehnatlar davomi…