1988 йилда туғилган. “Келажак овози” танлови вилоят босқичи ғолиби. “Дўрмон” ижодкор ёшлар семинари қатнашчиси. “Йўлдаги мактублар” китоби муаллифи.

Кўнгил манзили

Тоғларни соғиниб бузилди чиллам,
Тонгимдан адашдим, вақт – учар гилам,
Лаҳзам ибодатдир, манзилим – қиблам,
Йўлим жойнамоз, деб, чиқдим сафарга.

Ёмғирда маст қилди бўйлари гилнинг,
Энди камлик қилар тўрт фасли йилнинг,
Сўзлари беркиниб олади дилнинг,
Топмайман неларни ёзай дафтарга.

Ватан, тоғларингда гулхан ёқаман,
Сойларингда жилға бўлиб оқаман,
Карвонлар қолдирган изга боқаман,
Шу йўлдан етгум бор бир кун зафарга.

Савол

Кўк ва замин аро ҳадсиз макон бор,
Бағрингда ардоқда гул бор, тикон бор,
Ҳаммага аталган йўл бор, аркон бор,
Бағрингда ким бўлиб яшайин дунё?

Ҳаққа талпингувчи юлдуз – япроқман,
Гоҳида тўламан, гоҳи озроқман,
Қисмат қозонида куйган бодроқман,
Бағрингда ким бўлиб яшайин дунё?

Билмайман, шомлардан ҳикмат олмоқни,
Мўминнинг кафтидай нурга тўлмоқни,
Мен эплай олмадим одам бўлмоқни,
Бағрингда ким бўлиб яшайин дунё?

Кўкда овози бор ҳатто қушнинг ҳам,
Тоғларда изи бор совуқ қишнинг ҳам,
Кулдай жавоби бор бул ёнишнинг ҳам,
Бағрингда ким бўлиб яшайин дунё?

Барига

Йўллар мени кутиб, из тахлайверар,
Шамол юрагимни варақлайверар,
Кўнглим эшиклари тарақлайверар,
Кўникиб қолганман бари-барига.

Қуш бўлсанг – бургут бўл, бўлмагин ғажир,
Йўқса, бошинг томон илонлар сапчир,
Нега тўрт фаслда гулламас анжир?
Кўникиб қолганман бари-барига.

Тўхтамай югуриб ўтавер, анҳор,
Куздан кейинга бош қоронғи баҳор,
Кўнглим нима экан, дунё – ўзи тор,
Кўникиб қолганман бари-барига.

…Борманми, йўқманми, хоксор итингча,
Мени ранжитавер истаганингча,
Борар ерим, холос, қалдирғоч инча…
Кўникиб қолганман бари-барига.

Ёмғир

Йўлларимда тақдирнинг кузлаб кетган боғи бор,
Елкамда бир қуёшнинг музлаб ётган тоғи бор,
Қушларга ин кўнглимда мингта ойнинг доғи бор,
Мени ёмон демагин, мени ёмон демагин.

Бағримдаги қушларим ёнган қўшиқ истайди,
Сенинг меҳрингсиз дилда бир бешик ҳувиллайди,
Жонингга озор берган янтоқлар ҳам гуллайди,
Мени ёмон демагин, мени ёмон демагин.

Фаслларга кўнмайди дилда унган чечаклар,
Дунёга тўйлар тилаб менинг сўзим куртаклар,
Ўзимга олиб қайтмас, ўзим айтган эртаклар,
Мени ёмон демагин, мени ёмон демагин.

Бунда бошим хазону кетган баҳор билмаса,
Қаҳратондек қисматим қошу кўзлик қилмаса,
Йиғлаяпман, йиғимдан айтсам кўнглинг тўлмаса,
Мени ёмон демагин, мени ёмон демагин.

Йўлларимда тақдирнинг кузлаб кетган боғи бор,
Елкамда бир қуёшнинг музлаб ётган тоғи бор,
Мен-ку ерда юрибман, ҳатто ойнинг доғи бор,
Мени ёмон демагин, мени ёмон демагин.

Бир куним

Юзимни онамдек силаса сабо,
Райҳон таралади кокилларимдан.
Тошларига қўшиб оқизди дарё,
Мени чақириб ол, соҳилларидан.

Байроғи бўлдим мен қизил шафақнинг,
Шом лангар ташлади лаҳзаларимга.
Пойларини ўпиб, қучдим тупроқнинг,
Энди не ёзилгай саҳфаларимга?

Нигоҳимда гуллар туйғулар изсиз,
Томиримга сиғмай йиғлайди қоним.
Ўрмак югураман ёзсиз ва кузсиз,
Сен мени кечиргин, қил бўлган жоним.

Кузойнагин тақиб улгурмай қуёш
Нималарни кўрар уфқдан-уфққача?
Кўксимга бош қўйиб, йиғлаётган тош
Нени жойлаяпсан ичдан-ичгача?

Қизил шамларини ёққанда само,
Қора ташвишлари ортди ҳавонинг.
Тунни елкалаган эй, бедил дунё,
Менинг юрагимга ботди товонинг.