Хурсандбек Тўлибоев 1985 йил 30 мартда Қорақалпоғистон Республикасининг Амударё туманидаги Зарбдор қишлоғида туғилган.2003-2007 йиллар мобайнида Бердақ номидаги ҚҚДУ ўзбек филологияси факултетида таҳсил олди. 2007-2009 йиллар Ажиниёз номидаги Нукус ДПИда магистратура бўлимида таълимни давом эттирди. 2009 йили магистратурани тугатиб, Алишер Навоий номидаги Самарканд давлат университетининг ҳозирги замон ўзбек адабиёти кафедраси аспирантурасига қабул қилинди.Ҳозирги кунда таниқли адабиётшунос олим Ҳотам Умуров илмий раҳбарлигида «Истиқлол даври ўзбек романчилигида бадиий услуб муаммолари» мавзусида номзодлик диссертацияси тадқиқотини олиб бормоқда. Ижодий ишлари «Амударё ҳақиқати» газетаси ҳамда «Шарқ юлдузи», «Ёшлик» журналларида чоп этилган.«Денгиз ҳайқириғи» ижодкорнинг илк китоби.
Кун совуқ эди… Қаҳратон қишнинг қотил қиличи – аёзбобо тинимсиз иззиллар, юз, афт-ангорни бир тилиб ўтарди. Не умид биланки йўлга отландим. Манзил унчалик олис эмас – азим Кентга. Илм истаб юргандан кейин вақтдан унмли фойдаланмоқ мақсадида бир-икки хужжатларимни қўл папкамга давоми…
Бу дунёдаги ҳеч бир нарса менинг бир томчи кўз ёшимга арзимайди…Мусофирнинг гапи. Бола эдим. Бахтли эдим. Ҳаммаси уйимизнинг фариштаси – С. бобомнинг бевақт оламдан ўтганидан кейин бошланди. Ҳаётимда унгача бахтли эканман, аммо энди ақлимни таниб, тиниқ тасаввурларим ва дунёқарашларим шаҳарнинг давоми…
Висол йўли ёпиқ экан, имкон қадар унга яқинлашмоқ ҳам гўзал бир ишдир. Жалолиддин Румий. Худо инсонни бир умр бахт излаш азоби билан жазолаган. Асқад Мухтор. Сени дея сенсиз яшадим. Улуғбек Ҳамдам. * * * Тонг эди. Қуёш тоғ орқасидан кўтарилиб давоми…
Раҳмат бобо негадир сўнгги пайтлар невараси Жаъфар билан қирғоғидан ажралиб, юзлаб чақирим олислаб кетган денгиз бўйларини сайр этишни одат қилди. – Ёшлик пайтларим, мана шу Орол денгизининг қирғоқларида ўтган, -деди неварасининг қўлидан ушлаб. Жаъфар бўлса бобосининг ҳар бир гап-сўзини диққат давоми…
Ишдан кетганимга уч кун бўлди. Ўтган уч куним менга уч йилдек туюлди. Шу оралиқда – ўтган фурсатларда на кўчага чиқдим, на бир танишларга сим қоқдим, на ёнма-ён хонада турадиган дўстларимни йўқладим, умуман ўша пайтдаги кайфиятим кўпчиликка қўшилишга, улар билан яйраб-яшнашга давоми…
1 Апрел ойининг охирги кунлари эди. Дераза ташқарисида қушлар галаси у ёқдан бу ёққа учиб ўтар, «виж-виж»лаб, ёқимли овозлари осмону фалакни тўлдириб чарх урарди… Саккизинчи хонада ётган беморнинг идроки ҳеч нимани англай олмади. Бир пайт қабоқларини очди. Бу Жавоҳир эди. давоми…
Тун. Оламни зулмат қоплаган. Кутилмганда эшик тақиллади. Секин оёқ учида юриб, торгина даҳлизга чиқдим. Устига-устак чироқ ҳам ўчиб қолган экан. Акамнинг ўғли уйғониб кетса борми, ухлатиш – овутиш қийин. Янгамга ҳам осон тутиб бўлмайди. Куни бўйи уй-рўзғор ишлари билан банд давоми…