Qamchibek Kenja. Ko‘ktoy (hikoya)

Oq-qorani ajratish pallasiga qadam qo‘ygan chog‘laridanoq shaxsiy “hayotiy dastur” tuzib, uning ilk bandiga “uzoq umr ko‘rish” moddasini kiritgan va hanuz o‘z maslak-g‘oyalaridan og‘ishmay, qing‘aymay, javlon urib yashab kelayotgan Fotih Burhonovich nafaqa yoshidan allaqachon oshgan bo‘lishiga qaramay, nufuzli bir korxonaning hayhotday davomi…

Qamchibek Kenja. Lafz (hikoya)

Kech kuzda oddiy tumov bahona yotib qolgan Dehqonboy akaning dardi sekin-asta og‘irlashib, ko‘klamda battar iskanjaga oldi. Otasiga dori istab tuman markaziga borgan Odil jurnalist Karim Ahadni Toshkentga kuzatish munosabati bilan temir yo‘l bekati biqinidagi choyxonada uyushtirilgan ziyofatga tasodifan qo‘shilib qoldi. davomi…

Qamchibek Kenja. Indamas odam (hikoya)

Jur’at to‘yxonaga kirganida bazm boshlanib ketgan edi. Uni chekkaroqdagi stollardan birida, ikkinchi qavat bilan bo‘ylashib turgan qoragilos ostiga o‘tqazishdi. U o‘ng biqinidagi yoshi o‘tinqiragan ko‘z tanish kishiga sustgina qo‘l uzatib, “yaxshimisiz”, deb qo‘ydi-da, yon-veriga olazarak nazar tashladi. Negadir yaqin qo‘shnilari davomi…

Qamchibek Kenja. Baliq ovi (hikoya)

Men birinchi sinfga qatnardim. Akam yettida o‘qirdi. Otam xo‘jalik mudiri edi. Uyimizga tez-tez mehmon kelib turardi. Har safar har xil kishilar: oriq, semiz, novcha, pakana, mo‘ylovli, mo‘ylovsiz… Ularning ko‘pini tanimasam-da, o‘zimda yo‘q sevinib ketardim. Chunki mehmon kelsa, akam ikkimiz, albatta, davomi…


Maqolalar mundarijasi