Akbar Mirzo. Ostona (hikoya)

Farida erinibgina tashqariga chiqdi-yu, qorni ko‘rib uyqusi qochdi. Yuziga muzdek havo urilgan bo‘lsa-da, jilmaydi. Birinchi qor-da. Yoshligida birinchi qor yoqqan paytda dugonalariga qorxat yozgani, ularga tutqich bermay, ancha-muncha sovg‘asini olgani xayolidan o‘tdi. Eh, nimasini aytsin, rostdan ham ajoyib damlar edi. davomi…

Akbar Mirzo. Zilzila (hikoya)

1966 yilning 26 aprelga o‘tar kechasi. Qorong‘i osmonda yulduzlar ham, oy ham arang ko‘zga tashlanadi. Atrofdan esa onda-sonda daydi itlarning ovozi eshitilib qoladi. Bunga yaqin o‘rtada joylashgan ko‘lmakdagi qurbaqalarning qurillashiyu chirgirtkalarning tinimsiz chirillashlari jo‘r bo‘ladi. Pastak devorning hovli tomonidan kimningdir davomi…


Maqolalar mundarijasi