Низомиддин Маҳмудов. Ижод ва умр камолоти (2011)

Бадиий сўзнинг мақсади азалдан китобхонни камолот дунёсига даъват этишдан иборат бўлган. Шу боис, адабиётга чинакам хизматни тақдир деб билганларни жамият ардоқлайди, иззат-икром қилади. Зотан, рост ва расо сўзи билан ижодкор жамиятнинг равнақу ривожи йўлида меҳнат қилади, изланади, айни пайтда, бадиий давоми…

Ҳилола Алимова. Яхшиликка пайваста ижод (2011)

Ҳаёт инсонга берилган имкониятми ёки неъмат? Бу ёруғ оламда ҳамманинг яшагиси келади. Аммо яшашдан мақсад нима? Қандай яшаш лозим? Бу каби саволларга жавоб изламаган одам топилмаса керак. Зеро, инсон қисқа умри мобайнида муттасил билишга, ўзини англашга интилади. Таниқли адиб Муроджон давоми…

Ҳасан Қудратуллаев. “…Ҳеч ким Мир Алишер Навоийчалик жавоб ёзолмаган” (2011)

“Бобурнома” ва “Тарихи Рашидий”да Навоий сиймоси Алишер Навоийнинг шахсияти, асарларининг баркамоллиги ва юксак бадиий салоҳияти ҳақида унинг ҳаёти даврида, кўп ўтмай ХVI аср адабий, тарихий асарларида юксак даражада фикрлар билдирилган. Заҳириддин Бобурнинг “Бобурнома”, “Аруз рисоласи” ва бошқа асарларида Навоийга оид давоми…

Абдулла Қодирий. Биринчи май (1923)

Биринчи май куни бизнинг башарамиз иржайган, иккинчидан бой, уламо, ашқиёларнинг башараси тиржайган кундир. Биринчи май биз ўйнаған, кулган; мустамлакачи «мушфиқ меҳрибонларнинг» қон йиғлаған, куйган кунидир. Биринчи май бутун дунё меҳнаткашларининг бирлашкан байрами, бутун дунё ифлосларининг бир-бирлари билан ит-мушук бўлуб ажрашқан давоми…

Абдулла Қодирий. Ёмон кўз (1923)

Ёмон кўздан сақланиш керак Баъзи-баъзида «Туркистон» билан «Ёш шарқ» газеталарига кўзим тушуб қоладир. Нималарга йўлиқасан денг! Худо кўздан сақласун. Газеталарда қизиқ-қизиқ байтлар босиладир. «Мамаданалар»нинггина оғзидан чиқатурған «тўти қуш» гапларини ўшал байтларда кўрасиз. Гапка мунча чечан бу ҳаромилар?! «Фалон мактабнинг фалон давоми…

Абдулла Қодирий. Дарди йўқ — кессак, ишқи йўқ — эшшак (1923)

—      Калникига ошға-а-а-а!!! Гур-гур одам калникига туз ялаб чопадир… —      Айиқ полвон кураш тушадир, Жўра қизиқ маймун ўйнатадир, Фарғонадан Арава полвон келди, Жиззахдан Ит полвон келди… Кўрубсизки, кураш ўрнини ижарага олған зарғалдоқ хўжаларнинг қилған фойдалари минди-минди… —      Чет эллардаги ўқуғучи давоми…

Абдулла Қодирий. Шўх байтал (1923)

Шўх байтал ҳар бир миллатда ҳам бор. Фаранг шўх байталлари[1] ҳақида ажиб ривоятлар эшитамиз. Англиз сиёсиюнлари Лўндўн шўх байталларини Шарқ амир ва шоҳларини ёввошландириш учун Арабистон, Эрон ва Ҳиндистонларга йўллар эканлар. Лўрд Керзўн ўз сиёсатини Шарқда амалга ошириш учун қизчасини давоми…

Абдулла Қодирий. «Кўмак» уюшмасига ионалар (1923)

Кейинги кунларда «Кўмак» уюшмасига[1] берилган ионаларнинг ҳисоби жуда ҳам кўпайиб кетди. Тушкан ионаларни[2] уюшманинг битта кассаси эплай олмағанлиқдан иккинчи касса очмоққа мажбур бўлинди. Кейинги ойда иона берган сахийларнинг рўйхати мундайдир: Валиҳожи — беш миллиард сўмга арзийтурған дуо. Ғуломшайх бойбачча — давоми…

Абдулла Қодирий. Наҳс босқан экан (1923)

Кашмиридан келган ромчининг олдиға ўлтуруб: —      Қани бир бахтимизни синаб қарайлиқ-чи, —дедим. —      Ранжми, ғойибми, ҳозирми? — деб сўради. «Кўрнинг тилагани икки кўзи», «Кампирнинг дарди ғўзада» дегандек, маним ҳам ўйлаганим сизга ўхшаған «Чоти айри, боши юмолоқ» дардисарлар эмасми, шунинг учун давоми…

Абдулла Қодирий. Пўскалласи (1923)

—      Ҳай ака! Вақтинг бўлса гапимга бир оз қулоқ бер! Қалай, ўзинг тантимисан? Агар танти бўлсанг, санга бир гапим бор. Пўскалласини айтсам, сан ўзинг, йўқ сан эмас, санинг халқинг била туриб сувга… шунақа қиладилар-да… —Йўқ-йўқ, ҳовлиқма, бердисини айткунча кишини белаши давоми…