Абдулла Орипов ва Қулман Очилов суҳбати Шоир Абдулла Ориповнинг “Соҳибқирон” драмаси ҳали сиёҳи қуриб улгурмасдан, наинки китобхонлар ўртасида, балки театр арбоблари орасида ҳам қўлма-қўл бўлиб кетди. Улар шу шеърий драмани бирин-кетин саҳнага қўймоққа киришдилар. Кўп ўтмай, хориждан ҳам хушхабарлар кела давоми…
Буюк алломаларнинг илмий мероси бора-бора халқнинг азиз мулкига айланиб қолади. Шарқ халқларининг илмий-адабий, тарихий ва сиёсий қарашларини ўрганиш мақсадида Ўзбекистон Фанлар академияси томонидан 1943 йилда ташкил этилган Абу Райҳон Беруний номидаги шарқшунослик институти бамисоли хазиналар кони. Бу илм даргоҳида сақланаётган давоми…
Болаларга кўйлак харид қилиш учун яқинда шаҳар айланишга тўғри келди. Аммо шу кунларда кўйлак ҳам камёб матоҳ бўлиб қолган экан. Биринчи дўконнинг болалар кийимлари бўлимида ўқувчилар кўйлаги умуман йўқ. «Болалар дунёси»да ёзгисини сотаяпти, Марказий универмагдаги кўйлаклар эса мактаб формасига тўғри давоми…
Тошкент сўзи икки қисмдан таркиб топган: уларнинг бири тош, иккинчиси кентдир. Кент компоненти ҳақида ҳеч қандай баҳс йўқ. Аммо тош компоненти ҳақида фикрлар ниҳоятда кўп ва ранг-барангдир. Бунинг устига, бор фикрларнинг ҳар биридан ҳам бир эътирозли томонни кўрсатиш мумкин. Тошкент давоми…
«Алпомиш Қалмоққа кетадиган бўлди. Барчиннинг бўйида уч ойлик гумонаси бор эди. Барчин Алпомишнинг кетарин билиб қимтиниб, уялиб, керагага суяниб, бир сўз деб турган эди: Сени зор кутарман дилпора. Ҳижронда ошиқлар бечора. Айтиб кет, султоним, фарзандинг Қай сўзни эшитсин илк бора?» давоми…
Мустақиллик йилларида она тилимиз равнақи йўлида кенг қамровли ишлар амалга оширилди. Ўзбек тилида чоп этиладиган илмий-оммабоп асарлар, жаҳон адабиётидан тўғридан-тўғри қилинаётган таржималар кўпайди. Она тилимизнинг бойлигини намоён этишда янгидан нашр қилинаётган луғатлар, дарслик ва қўлланмаларнинг ҳам аҳамияти катта бўлмоқда. Аммо давоми…
Макка сафари хотираси Ватан меҳри, Ватан муҳаббати!.. Инсон учун Ватандан азиз, Ватандан қимматли, мўътабар нарса борми дунёда?! Ватан тупроғи — кўзларга тўтиё. Бу абадий эътиқод айниқса чет элга сафар қилганингда қалбингни ҳаяжонга солади, Ватан соғинчи бутун борлиғингни қамраб олади. Ана давоми…
* Жамиятнинг ўз вагонлари, ўз локомотивлари бўлади. Биз локомотивларни йўқотиб, ҳаммани вагонга айлантириб қўйганмиз. * Эришган даражам етарли демасдан, куч борки, ҳаёт борки, олдинга интилиб яшамоғимиз керак. — Эркин ака, қайта қуриш бошланганига тўрт йилдан ошди. Тўрт йилдан буён биз давоми…
Иттифоқнинг турли бурчакларида ўтказилаётган анъанавий адабиёт кунлари муносабати билан мен ўтган йили Узоқ Шарқнинг Хабаровск ўлкасида, Владивостокда, бу йил Сибирнинг Тюмень областида бўлдим. Ростини айтсам, ўтган йилги ажойиб сафардан сўнг улуғвор Амур соҳиллари, тўлқинли Япон деигизи, йўлбарслар макони — Уссури давоми…
Ҳалол одамни таъқиб этиш мумкин, аммо уни бадном қилиб бўлмайди. Ф. ВОЛЬТЕР. …Минг тўққиз юз йигирма олтинчи йилнинг марти. Қантар оғган маҳал. Изғириннинг дами қайтган. Саф-саф ястанган майсалар аёзнинг «муваққат қаҳрига» исён кўтаргудай. Ариқлардан оқаётган сув ўзидан оппоқ буғ чиқарганча давоми…