Тинимбой Нурмағамбетов (10.6.1945, Қизилўрда вилояти) – қозоқ ёзувчиси. Қизилўрда педагогик институтини (1968), Москвадаги М.Горький номидаги олий адабиёт курсини битирган (1981). Қизилўрда вилояти радио комитетида, “Ёзувчи” нашриётида муҳаррир, “Қазақфильм” киностудияси сценарийлар коллегиясида турли хизматларда ишлаган. 1996 йилдан “Қозоқ эли” газетаси муҳаррирининг ўринбосари. Биринчи ҳикоялар тўплами 1971 йили “Қовун ҳиди” номи билан чоп этилган. У “Йўқолган кўл”, “Кампирлар ҳукми” пьесалари, “Турналар учиб боради” телефильми сценарийси муаллифи.Китоблари: «Хайр, ота». Қисса ва ҳикоялар (1972); «Қалдирғоч уяси». Қисса ва ҳикоялар (1975); «Ота ҳовлиси». Ҳикоялар (1980); «Дарёнинг нариги томони». Қисса ва ҳикоялар (1981); «Бойтераклар». Қисса ва ҳикоялар (1986); «Овул тутуни». Роман. (1989); «Танланган асарлар» (1997); Икки жилдлик сайланма (2005–2006); «Афғон қушлари» (2009).
Тушдан сўнг қуёш баттар қиздира бошлади. Ташналикдан чолнинг томоғи қуриб-қақраб қолаётир. Яқин-орада булоқ ҳам йўқ. Аксига олиб ҳали туёғи қотмаган, кечагина туғилган бузоқча оёқлари майишиб, довдирайди, юришга ярамайди. Бироқ чол уни аяб ўтирмайди, арқонни тортиб судрайди. Ташналик ва очликдан дийдаси давоми…