У тақиллатмасдан пешайвон эшигини очди ва остонаданоқ менга қўлини чўзди: – Петренко! – Жуда хурсандман, – ёлғоним сезилиб қолмаслигига тиришиб базўр кулимсирадим. – Кўряпман, ҳар нарса ёзяпсиз. – Ёзяпман. – Мен бўлса сизни кузатяпман!.. Ҳи-ҳи… аммо айғоқчилардек эмас, шундай… сизнинг давоми…