Фэн Цзицай 1942 йили Тянчзин шаҳрида туғилган. «Маданий инқилоб» йиллари яширин ҳолда ҳикоялар ёзиб юрди, уларни велосипед рамасининг ичига тиқиб, ерга кўмиб сақлади, ҳатто ҳикоясини ёдлаб олиб, сўнгра ёзганларини куйдириб , юборди. У тарих, санъат назарияси билан ҳам шуғулланди, рассомлик қилди. Асарлари матбуотда етмишинчи йилларнинг ўрталаридан чиқа бошлади. Фэн Цзицай хитой адабиётида биринчилардан бўлиб хунвэйбинчиликни кескин қоралади («Гулларга бурканган айри йўлда» қиссаси), «маданий инқилоб» асоратига тушиб қолган хитой зиёлиларининг руҳий кечинмаларини рўй-рост тасвирлади («Ҳайқириқ» қиссаси).
Дейлик, ҳовлингизда танаси сип-силлиқ, хушқад бир дарахт гуркираб ўсиб ётибди. Унинг шу кўринишига кўзингиз кўниккан. Иттифоқо бир куни қарайсизки, дарахт қийшайиб-майишиб кетган бўлади. Қанча кўп тикилсангиз, у шунча ёқимсиз кўринаверади. Лекин вақт ўтиб, худди бу дарахт илгаридан шундай ўсиб келгандек, давоми…