Эрон насрининг пешқадам ёзувчиси Фаридун Тонкабоний 1937 йилда Теҳронда туғилган. Отаси мактаб директори, онаси эса ўқитувчи эди. Бўлажак адиб 1955 йилда Теҳрон университетининг адабиёт факультетига ўқишга кирган ва ўқиш билан бирга ўрта мактабда ўқитувчилик қилган. Унинг илк ҳикоялар тўплами “Ер асири” номи билан 1962 йилда чоп этилган бўлса, кейин бирин-кетин “Пиёда” (1965), “Тунги юлдузлар” (1968), “Шовқинли шаҳар хотиралари” (1969) китоблари нашр этилган.
Одамзоддан танбали бўлмайди. У тўрт оёқлаб юришни хоҳламагани учун икки оёқлаб юришни афзал кўрган. Чунки тўрт оёқда юрганда бўйнини чўзиши, бошини кўтариб туриши, юрганда қўлини силкитиши ноқулай бўларди. Икки оёқда юриши эса, бошини тик тутиб, бошқа жонзотлардан ўзининг устунлигини кўрсатиб давоми…