Атоқли қозоқ шоири Эсонғали Равшанов 1957 йилда Қорақалпоғистоннинг Хўжайли шаҳрида туғилган. Қатор шеърий тўпламлар, бадиалар муаллифи, адабий мукофотлар совриндори. Унинг деярли ҳар бир асари, айниқса, 1983 йилда эълон қилинган «Бекдавлат ва Жўламон» достони замонавий қозоқ шеъриятида катта воқеа бўлди, муаллифга шуҳрат келтирди. Шоир қаламидан кейинги пайтларда қоғозга тушаётган насрий асарлар – ҳаётий ҳикоялар, бадиалар ва мақолаларда ҳам фикрчан қалб ҳарорати, давр кайфияти, унинг зарбу шиддатлари акс этиб туради ва шу қирралари билан ўқувчи диққатини ўзига жалб қилади.
Толстой нима деганди: “Бир неча юз минг одам кичик ерга жамланиб, ўзлари тиқилиб яшаётган заминнинг абжағини чиқаришга қанчалик уринишмасин, гиёҳ унмасин деб ерга қанча тош ётқизишмасин, ниш уриб кўкара бошлаганларини қириб-қиртишлашмасин, тошкўмир, ермой бурқситиб, дарахтларни, жамики жонзотларни ғорат қилишмасин, баҳор давоми…
Қорабовур қашғалдоқ, қайт орқангга, қайта қол,Ғамга ботган тўқайнинг ҳолин сўра, кўнглин ол. ОҚҚУШ Кўҳна Каспийнинг номи тарихда неча бор ўзгармади, дейсиз. Каспий, Гиркон, Хвалин, Хазар… Биз буларга қўшимча қилиб, уни Оққуш денгизи деб ҳам атаган бўлардик. Ўзингиз ўйлаб кўринг, сатҳи 510 давоми…