Нушич Бранислав (Бранислав Нушић) (1864.8.10 – Белград – 1938.19.1) – серб ёзувчиси, драматурги. Сербия Фанлар академияси академиги. (1933). 1915—18 йилларда муҳожирликда яшаган. Ўткир ҳажвий асарларида Сербияда сиёсий тутуриқсизликларни, сайловларнинг сохталигини, полиция бюрократизмини қаттиқ қоралаган («Халқ депутати», 1883; «Протекция», 1888; «Оддий киши», 1899 ва б.).
«Рамазон оқшомлари» (1898, ҳикоялар тўплами), «Ташула» (1902) қиссаси шарқ экзотикаси мавзуига бағишланган. Нушич «Бир минг тўққиз юз ўн бешинчи йил» (1916) асарида ватанпарварларнинг 1-жаҳон урушига нафратини ифодалаган.
«Мистер доллар» (1932), «Изтироб чеккан оила» (1935), «Доктор» (1936), «Мурда» (1937) комедиялари Нушич сатирик истеъдодининг янги парвози бўлган. Нушич ижоди ҳажвий ва юмористик пафосининг кучлилиги билан жаҳон адабиётида муҳим ўрин тутади ва кўплаб ёзувчилар ижодига самарали таъсир кўрсатиб келмоқда.
Асарлари ўзбек тилига таржима қилинган («Таржимаи ҳолим», 1970; «Кикандон машмашалари», 1981 ва б.).
ҚАТНАШУВЧИЛАР: Живота Цвийович Мара – унинг хотини Милорад, Славка – уларнинг фарзандлари Благое – Маранинг акаси Спасоевич хоним, Протич хоним – 9-етимхона бошқармаси Кенгашининг аъзолари Велимир Павлович – Милораднинг ўртоғи Д-р Райсер Николич – Цвийович маҳкамасининг хизматчиси Сойка Сима – давоми…
Дўстим Перо бир қизни севиб қолибди. Қаранг, туппа-тузук юрган одам бирдан севиб қолган эмиш. Бунга қарши эмасман, аммо унинг оқибати менга қимматга тушишини билардим. Худди кутилганидек дўстим Перо олдимга телбаларча югуриб келиб, қўлимни қисди-да: “Хуллас, фалон-писмадон”, – деди. Унинг гапларини давоми…
Мен келажакда қандай воқеа-ҳодисалар юз беришини олдиндан билиш қобилиятига эга эканимдан ўзим ҳам баъзида ҳайратга тушаман. Биринчи фарзандим ўғил бўлди. Қизиғи шундаки, унинг ҳаворанг кўзлари кейинчалик яшилсимон бўлди, вақт ўтгач, жигаррангга айланди ва ниҳоят қоп-қора бўлиб қолди. У инжиқ, серхархаша давоми…
Бу воқеанинг юз берганига анча бўлган. Ҳали темир йўллар экинзорларимизни кесиб ўтиб, пайҳон қилмаган, ҳамёнимизни ўпирмаган, ризқимизни қирқмаган бахтли замонлар эди. Ўша пайтларда ҳамма бошлиқлар оталар каби ғамхўр, адвокатлар жиноий ишларнинг судга ошмаслиги учун жанжалкашларни яраштиришга ҳаракат қилар, руҳонийлар эса давоми…
Асарнинг тўлиқ вариантини сақлаб олинг.