Ҳар ким ўз ҳаддини билиши керак
Бир сичқон бир туянинг нўхтасини қучоқлаб, йўлга тушибди. Ғуруридан ичига сиғмаётган эди. Ўзи ўзига:— Тавба шундай сарвар эканман у, ўзим бехабар қолибман а? Мен қандай жасур эканманку, баҳайбат туянинг нўхтасидан тутиб, тортиб келаяпман…, деб гапираётганди.Шу вақт олдиларидан катта бир дарё давоми…