Мохандас Карамчанд Ганди ҳикматлари

Барча масалаларда ҳар қандай одамнинг ваъдасига ишонса бўлади, аммо пул масаласи бундан мус­тасно.

* * *

Модомики мен жамоат хизматига бошим билан шўнғиб кетган эканман, бунинг сабаби менинг ўзимни англашга бўлган интилишимдан иборат эди.

* * *

Болалар орасида бўлганимда ўзимни дунёдаги энг бахтли одам деб биламан.

* * *

Нафратсиз бирон нарсадан воз кечиш узоққа бормайди.

* * *

Бизнинг нафсимиз шунчалик кучлики, уни ҳам ичкаридан, ҳам ташқаридан қатъий қоидаларга солган тақдирдагина тийиш мумкин.

* * *

Ақл ҳар қандай ҳиссийлик сарчашмаларида жойлашган бўлади.

* * *

Қандайдир ситам етса, бу бизнинг гуноҳларимиз учун берилган жазо экани ҳақидаги фикр мени ға­забга минишдан сақлаб турарди.

* * *

Ҳаёт ипининг учи Худонинг қўлида экан, нима учун бу ҳаётни Унга ишонмаслик керак.

* * *

Болаларнинг руҳий тарбияси уларнинг жисмоний ва ақлий тарбиясига қараганда анча қийин иш… Руҳни ривожлантириш – феъл-атворини шакллантириш демакдир.

* * *

Одам тайёргарликни ҳаётининг сўнгги поғонасига ташлаб қўяр экан, у ўзини ўзи англаш даражасига етмайди, балки шундай бир кексаликка етишадики, бу кексалик иккинчи, аммо энди ачинарли бир болалик билан тенг бўлиб, у атрофдагилар учун малоллик келтиришдан бошқа нарсага арзимайди.

* * *

Агар ёлғончи бўлганимда, болаларни тўғри гапиришга ўргатишдаги барча уринишларим зое кетган бўларди. Мен ўзим билан ёнма-ён яшаётган ўғил ва қизлар учун ҳар доим жонли мисол бўлишим кераклигини тушуниб етдим.

* * *

Ҳақиқат йўлида, табиийки, ғазаб, худбинлик, наф­рат каби нарсалар ғойиб бўлади. Акс ҳолда унга эришишнинг иложи бў­л­майди.

Русчадан Абдулатиф Абдуллаев таржимаси