Сафар Кокилов. Ўзим эдим (ҳажвия)

Бир порахўр ҳақидаги ҳажвиям босилиб чиққандан сўнг учинчи куни ҳар доим салом берсам аранг бошини қимирлатиб қўядиган ўўдайганов эрталабдан юзларидан табассум ёғилиб, пирини кўрган муриддай югуриб келиб икки қўллаб кўришди. Узундан узоқ соғлиғимни, ишларимни, уй ичдагиларни сўраб бўлгач, деди:– Вой, давоми…

Сафар Кокилов. Бўтагинам (ҳажвия)

Дермантинли эшикни оҳиста чертиб, ичкарига бош суқдим:– Мумкинми?Тўрда ниманидир ўқиб ўтирган чўққисоқол, кўзойнакли, тақирбош ғўлабирдай одам менга томонга қарамасдан.– Келинг, бўтам, келинг, – деди.Кирдим. У менга кузойнак остидан узоқ тикилди:– Хўш хизмат, бўтам?– Домла, мен бир китоб чиқармоқчи эдим. Учрашганларим давоми…

Сафар Кокилов. Раҳмат, Ашуров ака! (ҳажвия)

Ҳаммани текширадиган бир ташкилот раҳбари – дўстим кўчада учрашиб қолиб, қўлимни қаттиқ қисди.– Қойил, қойил. Янги китобингиз муборак. Табриклаймиз.– Қуллуқ. Рахмат…– Бизга ҳам беринг. Оламиз. Бизнинг жамоа ҳам китобхон, маънавиятни қадрлаймиз…– Э-э. Қани ундай қилсангиз. Майли. Уйда озроқ китоб қолган давоми…

Сафар Кокилов. Консилиум (ҳажвия)

Сигарет тутунга тўла катта хонада оқ халат кийган бир неча ўта жиддий қиёфадаги кишилар эрталабдан бери мунозора қилишади.– Йўқ, йўқ. Мен ололмайман. Беморнинг дарди жаррохлик эмас. Уни терапевт олсин. – деди саккизинчи марта сўз олган жаррох Жовлиев.– Йе, нега энди? давоми…

Сафар Каттабоев. Ориятли дайди (ҳикоя)

Гоҳ маст, гоҳ ҳушёр юрадиган Марьянинг дафъатан кўринмай қолганига қўшнилари дастлаб унчалик эътибор беришмади.Аммо унинг қия очиқ деразасидан бадбўй ҳид келавергач, кимнингдир эсига милицияга хабар бериш тушиб қолди. Агар мабодо ўлиб қолган бўлса, уни милициядан бошқа ким ҳам кўмар эди.«Участковой» давоми…

Омина Тожибоева. Олмос сир (ҳикоя)

Алишер ўз ҳужраси томон йўл оларкан, кеш ўмровли, соддагина мулозими Шайх Баҳлулга синчковлик билан каради. Ҳар галгидек ўзига хос улуғворлик, назокат ва мулойимлик билан:— Ортимдин ҳеч бир зот кирмасун! — деди.Шайх Бахлул тавозе ила бош эгди. Шоирнинг ортидан бошидаги учли давоми…

Юсуф Cиддиқ. Эврилиш (ҳикоя)

Икки минг …нчи йилнинг ёзи. Саратон қуёши олов пуркайди. Боз устига афғон шамоли чиябўридек увиллайди. Шамол забтига олиб, кўз кўрмас баҳайбат панжалари билан қумларни ҳавога совуради.Қум барханлари этагидан пахта далалари бошланади.Туман ҳокими Тўрақул шундай ҳавода йўлга чиққанидан пушаймон бўлиб, димоғида давоми…

Гулнора Раҳмон. Сипоҳийлар хонадони (трагедия)

М. Мирҳаё ўғлига бағишланади Қатнашувчилар: Саййид Султон Алибек                        45 ёшлардаБекнинг катта хотини Зарнигорбегим                 40 ёшлардаБекнинг кичик хотини Садафбегим                30 ёшлардаБекнинг катта ўғли Баҳромбек                    23 давоми…

Жан-Поль Сартр. Девор (ҳикоя)

Бизни деворлари оппоқ чорси хонага итариб-туртиб киритишди. Ўткир ёруғлик кўзни қамаштирди. Зум ўтмай стол ортида қандайдир қоғозларни титиб ўтирган кишилик кийимидаги тўрт нусхани кўрдим. Бошқа қамоққа олинганлар бир оз нарироқда тиқилишиб туришарди. Биз хонани кесиб ўтиб, уларга қўшилдик. Бу одамларнинг давоми…