Ҳаммаси тушликка яқин бошланди. Хаёлида ер силкинаётгандай бўлаверди. Бир қаршисидаги компьютерга, бир шифтдаги лампага қаради-ю, шартта кўзларини юмиб олди ва бошини чангаллаганича, столга энгашди. Назарида, ер аста-секин қимирлаяпти. Мана, ўзи ўтирган кресло ҳам оҳиста тебрана бошлади. Ҳозир ҳаммаси тамом бўлади, давоми…