Shohida maktabdan qaytib, kiyimlarini almashtirdi-da, endigina kechagi ovqatdan qolganini isita boshlagandi hamki, devor osha qo‘shni hovlidan Diyoraning ovozi eshitildi: — Shohi, hov Shohi! Bir necha soniyadan so‘ng ikki hovlini ajratib turgan devor uzra Diyoraning qo‘hlikkina chehrasi ko‘rindi. Diyora qo‘shnisining hovlisiga davomi…
May oyining boshlari. Ayni quyosh zabtiga ola boshlagan, hali bahor tugamagan bo‘lsa-da, yozning nafasi sezilib qolgan kunlar. Ishdan horib-charchab qaytayotgan Mazura yopgan non xarid qilish uchun bozor tomon qayrildi. To nonning pulini to‘lab bo‘lgunicha, nonchilarning orqa tarafi qator tizilgan rastalarning davomi…
— Mening qarindoshim yo‘q! Men yetimxonadan chiqqanman, tushundingmi? Ikkinchi qavatning zinasidan chiqib kelayotgan Mavjuda erining qattiq-qattiq gapirayotganini eshitib, yuragi o‘ynab ketdi, beixtiyor tizzalaridan mador qochdi. “Tinchlikmikin, kimga bunday do‘q qilyaptilar, o‘zi?!” deb o‘yladi keyin. Yo‘lakdan esa telefonda kim bilandir gaplashayotgan davomi…
To‘y yaxshi-da! Bir yaxshi, serzavq, chiroyli to‘y bo‘ldi-ki! Yetti nafar aka-ukalar ichida eng kattasi bo‘lgan Kamol, akasi o‘g‘lini uylantirishi munosabati bilan rosa “yayragan” bo‘lsa-da, Murod boshqalarga o‘xshab es-hushini yo‘qotmadi. Yarim tunga yaqin to‘yning “cho‘g‘”i pasayib, kelin-kuyovning dam olishiga ruxsat berilgan, davomi…
Xuddi to‘yga ketayotgandek yasanib olgan dadasi darvoza oldida turgan Sanobarning qo‘liga kichkinagina oppoq qo‘zichoq tutqazdi. — Asal qizim, bu senga hayitlik! Eslik qiz bo‘lib, oying ishga ketganida ukalaringga qarab o‘tirgin, xo‘pmi?! — Dadajon, meniyam olib keting! — yalindi dadasini sog‘inib davomi…