Маҳмадиёр Асадов. “Қобилият – бу чексиз бардош” (Ги де Мопассан)

Буюк француз ёзувчиси Ги де Мопассан 1850 йил 5 августда Турвил-сюр-Аркес (ҳозирги Қуйи Сена)даги Миромесниль қасрида дунёга келган. Ўз даврида Гюстав Флобер ва Эмиль Золялар билан ижодий алоқада бўлган Ги де Мопассан француз адабиёти саҳнасида “Ҳаёт” (1883), “Азизим” (1885), “Пьер давоми…

Маҳмадиёр Асадов. Фаровон ҳаёт сари… (Эмиль Золя)

Инсон учун ҳаётда бирдан-бир бахт – бу доимо олға интилишдир. Агар сиз ҳақиқатни яшириб, тупроққа кўмсангиз, у бешак униб чиқади ва шундай қудратли бир кучга айланадики, кун келиб, ўз йўлида учраган жамики нарсаларни бир четга суриб ташлайди. Ер юзига ҳақиқат давоми…

Маҳмадиёр Асадов, Нилуфар Шодиева. Буюк инсоншунос (Оноре де Бальзак)

“Француз жамияти ўз тақдирининг яратувчиси бўлиб чиқди. Мен эса унинг котибиман, холос. Эҳтимол, мен барча тарихчилар назаридан четда қолган тарих – ахлоқ ҳақидаги тарихни ёзишга мушарраф бўларман. Мен бор маҳорат ва матонатимни тўплаб, ХIХ аср Францияси ҳақидаги китобимни адоғига етказаман”, давоми…

Маҳмадиёр Асадов. Биринчи Нобель лауреати

Адабиёт йўналиши бўйича Нобель мукофотига илк бора 1901 йилда француз шоири Арман Сюлли-Прюдом сазовор бўлган эди. Мана шу тарихий, оламшумул воқеа бўлмаганида, эҳтимол, Прюдомни жаҳон танимасмиди… Ҳа, ҳатто ўз ватанида номи унут бўлаёзган шоирни Швеция академияси мукофотга энг муносиб номзод давоми…