Jo‘ra Fozil. Sog‘inch (hikoya)

Karomat buvi saksondan oshganiga qaramay, hamon chaqqon edi. Qishloq  to‘y-ma’rakalarini batartib, ortiqcha dabdabasiz o‘tkazar, mehmonlar ham, mezbonlar ham undan rozi bo‘lishardi. Momo asfalt yo‘lning ikki tomoni yoqalagan qishloqning barcha yosh-yalang, qari-qartang, xotin-xalajiga “oliy bosh qo‘mondon”, so‘ziga itoatda edi. Kayvoni o‘zining katta oilasi, nevara-evaralaridan ortib, ular uchun vaqt davomi…

Jo‘ra Fozil. Yaqin-yiroqlar (hikoya)

Olis-olislarda salobatli tog‘lar ko‘lankasi ko‘zga tashlanar, aqrab quyuq daraxtzorlarda xazon yaproqlardan gulxanlar yoqar, chuqur sukutdagi mo‘ysafid cho‘qqilar tomondan katta karvondek og‘ir bulutlar bostirib kelmoqda edi. Izg‘irin shamol esar, huvillagan bog‘lar ichkarisidan rutubat hidi anqir, qo‘rg‘oshinrang osmondan ko‘z uzolmay turgan Mahkamning davomi…