Chin o‘tlog‘idagi bir mushkin ohuning sherlarni ovlagani, majruh ovlarning uning tuzog‘iga ilinib, sher panjasidan ajal tuprog‘i bilan barobar bo‘lguni Chin mamlakatida bir nozanin bor edi. Uning suratini chizishga Chin rassomi ham ojiz edi. Yuzining gulzori Xo‘tan diyorini eslatardi; ko‘zi shu davomi…
Bahromning may ta’siridan baxtining ko‘zi uyquga ketib, mamlakatining binosi bu seldan yiqilgani va mazlumlar faryodidan uyg‘onib, buning chorasini ko‘rgani Yazdijird jahon mulkini tark etgach, Bahrom maishatga berilib ketdi. G’aflat bodasi uni mast qilib, mastgina emas, bodaparast qilib qo‘ydi. Shoh mayni davomi…
Xoja Muhammad Porsodan haj ahli duo qilishni so‘ragani va o‘g‘li Xoja Abu Nasr (otasi) Xoja Muhammad Porsoning iltimosi bilan duo qilgani Pok Xoja janoblari Alloh yo‘lida «Qudsiya» va «Fasl ul-xitob» degan asarlarini yozganlar. Osmon monand gumbazda u kishining kavushlarining izlari davomi…
Oyog‘i-toyib ketib kosadagi oshni shohning kosadek boshiga to‘kib yuborgan va olijanob shoh oldida o‘z oshini pishirgan bir qul hikoyasi Saxiy bir podshoh bor edi. Saxiyligidan xalqi uni hurmat qilar edi. Uning bir quli bor edi, xizmat darajasi bakovullik edi.Kunlardan bir davomi…
Karaxtlikdan dong qotgan bir qalandar bo‘lar edi. U ertayu kech bang iste’mol qilardi. Ko‘rinishdan bu olamdan etak silkigan darvishlarga o‘xshar, ammo butun sir-asrori yonidagi bang idishi – jur’adonida yashiringan edi. Bang tortgan damlarida o‘zini qo‘yarga joy topa olmay, har doim davomi…
Arastuning bir shogirdi bo‘lib, ustozining har bir darsida hozir bo‘lar edi. Donishmand faylasuf unga alohida ehtirom ko‘rsatib, barcha shogirdlaridan ortiq hurmatlar edi. Yoshlik chog‘idan yonida ulg‘aytirib, unga o‘zida bor maxfiy ilmlarni o‘rgatgan edi. U olimning to‘rt yuz yirik donishmandi orasida davomi…
Bir mamlakatda bir devona kishi bor edi. Uning maskani kecha-kunduz vayrona edi. Har dam o‘sha vayronaning bir yonini qazib, o‘z umrini xazinaga erishish umidi bilan o‘tkazar edi. Ittifoqo, shuncha mashaqqat chekkandan so‘ng baxti chopib, u xazinani topib oldi. U qaziyotgan davomi…
Bir oliysifat devona kishi bor edi. Xalq unga “Majnun al-haq” (“Haq yo‘lidagi devona”) deb laqab qo‘ygandi. Chunki haq yodi unga mahbub, tun-kun bu yod ila mag‘lub edi. Biror so‘z aytmoqchi bo‘lsa, doimo haqqa xitob etar, javobini ham haq tilidan berar davomi…
Misrda bir oliy himmatli kishi bo‘lib, u ma’no olamining sohib davlati edi. Unda aysh-ishrat qihsh uchun ja’miki narsa tayyor edi. Bu borada nimani o‘ylagan bo‘lsang, unda bundan yuz marta ortiq bor edi. U jannatmakon qasr ichida manzil tutgan bo‘lib. hurlar davomi…
Naql qilishlaricha, bir guruh ko‘rlar to‘dasi bir sabab bilan: musofirlik yoki asirlik tufayli Hindistonga borib qolishibdi. So‘ngra falakning gardishi bilan ular yana o‘z yurtiga qaytib kelishibdi. Bu yerda ulardan bir kishi: “Filni ko‘rdilaringizmi?” — deb so‘rabdi. Ular “Ha”,-deb javob beribdilar. davomi…