Ги де Мопассан. Асирлар (ҳикоя)

Ўрмон жимжит, фақат дарахтларга тушаётган қорнинг аста шитирлаши эшитилди. Бу енгилгина қуруқ қор кундузи ёға бошлаб, шох-бутоқларга муз момиғини тўкиб, ўтларнинг хазон бўлган япроқларига кумуш парда ташлаб, йўлларга катта, оппоқ ва юмшоқ гилам ёйиб, бу дарахт денгизининг бениҳоя сукутини қуюқлаштирмоқда давоми…

Сувон Мели. Элис Манро — замонавий ҳикоя устаси

Жаҳон ахборот воситалари 2013 йилги адабиёт бўйича Нобел мукофоти канадалик адиба Элис Манро(Аlice Мunro)га ­берилгани ҳақида хабар тарқатганда бу деярли барча учун кутилмаган янгилик бўлди. Негаки, Нобел қўмитаси остонасида унга ­нисбатан анча машҳур Харуки Мураками ва Салмон ­Рушди каби ­адиблар давоми…

Садриддин Салим Бухорий (1946-2010)

Садриддин Салим Бухорий (Садриддин Салимов) 1946 йил 16 сентябрда Бухоро шаҳридаги Чўпбоз гузарида туғилган. Бухоро педагогика институтининг немис тили факультетини тамомлаган (1972), узоқ йиллар ушбу даргоҳда ёшларга сабоқ берган. «Оққушим», «Эрка қушим» (1979), «Ёруғлик одами» (1983), «Рўмолча» (1988), «Бухорога Бухоро давоми…

Сўфий Ҳисорий (1878-1921)

* * * Биз ҳама ёрдин ёмон эрдик ва лекин билмадик, Барчадан шарманда жон эрдик ва лекин билмадик. Бу не ҳолким не амал бор, не фаросат, не тамиз Бадтарин аҳли жаҳон эрдик ва лекин билмадик. Зиқна феълимиз билан хеш таборни давоми…

Муҳаммадюсуф Маюсий (1871-1967)

* * * Йўқликдан пайдо қилган, Иймонни ато қилган, Ишқида гадо қилган, Маҳбубимсан, ё Аллоҳ! Эдим бир хамиртуруш, Ато этдинг ақлу ҳуш, Дединг «Оби тақво нўш», Матлубимсан, ё Аллоҳ! Аслим эди оби гил, Бердинг қулоқ, кўз ҳам дил, Қошингда мен давоми…

Низомиддин Маҳмудов. Сўзимиз рост ва расо бўлсин

Жамиятнинг маънавий-маърифий тараққиётида китоб дейиладиган туганмас хазинанинг ўрни фавқулодда улкан ва муҳташамдир. Башарият тамаддуни тарихининг турли босқичларида сопол, тош, пўстлоқ, тери ва ниҳоят, қоғоз каби турли ашёларда тартиб берилган китоблар инсониятнинг маънавий-ақлий оламига чироқ тутиб келганини яхши биламиз. Кишилик жамияти давоми…

Ҳамид Зиёев. Девор қуршовидаги ҳаёт (1983)

(XVIII асрда ва XIX асрнинг биринчи ярмида Тошкент) Бу даврда Бухоро, Самарқанд, Қўқон, Тошкент, Хива ва Туркистон Ўрта Осиёнинг йирик савдо-ҳунармандчилик ва маданий марказлари ҳисобланарди. Ушбу шаҳарлар ўлканинг чет мамлакатлар билан сиёсий ва иқтисодий алоқаларида етакчи мавқени ҳам эгаллаб келган. давоми…

Ойлархон Расулова. “Бобурнома” ва табиат

Ҳозирги кунда бутун дунёда табиат муҳофазаси ҳаётий муаммо бўлиб қолгани ҳеч кимга сир эмас. Ер юзидаги илғор фикрли фан ва мадани­ят, санъат арбоблари, ёзувчи­лар, шоир­­­лар, жур­налистлар ҳамда мил­лионлаб фидойи кишилар Она сайёра­мизнинг тақдири учун астойдил қайғу­риб, ер, ҳаво, сувни покиза давоми…

Абдуқаюм Йўлдош. Само элчиси (ҳикоя)

Кўкда сузиб юрган ўзга сайёраликларнинг учар ликопчаси шиддат билан учиб келиб шаҳар ҳовлилардан бирига қўнди. Ликопчадан тушган ўзга сайёралик атрофга аланглади ва қўлидаги пульт тугмачасини босиб, учар ликопчасини кўринмас ҳолга келтирганидан сўнг аста қадам ташлаб, хоналардан бирига кирди. Хонада эса давоми…

Абдуқаюм Йўлдош. Оловиддиннинг саргузашти (ҳикоя)

Оловиддин истироҳат боғидан ўтиб бораётган маҳали улкан эман тагида ётган эски чироқни кўриб қолди. Болакай чироқни олиб, унинг нақшларини томоша қилган бўлди. Сўнг, анча хира тортган жойини яхшироқ кўриш учун кафтида артди. Бирдан чироқ ичи ғалаёнга келди, тутун ва олов давоми…