О’Генри. Дийдор (ҳикоя)
Ота одатдагидек ишдан кеч қайтди. Ҳорғин гавдасини аранг судраб остона ҳатлади. Бўсағада мижжа қоқмай кўзлари тўрт бўлиб, уни интиқ кутаётган беш яшар ўғли қарши олди. — Салом, дада! – деди у қувончдан кўзлари порлаб. — Салом, бўталоғим, ҳалиям ётмадингми? — давоми…