Абдусаид Кўчимов. Бу дунёда шундай яшасанг… (эссе)
I Толтушгача тошқотсам керак деб ўйлаган одам, саҳар-мардонда уйғониб кетиб, ўз-ўзимдан ҳайрон қолдим: бош артилган шишадай тиниқ, оёқ-қўл пардай енгил, худди кун бўйи чашма бўйи майсаларига кўмилиб ётган бойваччадай думоғ чоқ, кайфият аъло – ярим кечагача бўлган гурунгда чавандозлик қилган давоми…