Дадам билан кўпроқ мулоқотда бўлган йилларимиз дадамнинг ишсиз юрган кезларига тўғри келади. Биз у кезларда фармацевтика институтига қарашли Чехов кўчасининг бурчагидаги уйда турардик. Дадам ишдан, Ёзувчилар уюшмасидан ҳайдалган кезлар, ойимлар бўлса ишга тикланганликлари сабабли бу уйни ойимларга беришган эди. Ойимлар давоми…
Бул одам ўлмай қўлга тушмайди. (“Далли” достонидан) Саломсиз калом Профессор Панжи Намозов иккинчи қаватдан юрадиган лифтга етгунича ҳансираб, ҳарсиллаб қолди. Унинг ҳаракатлари анча сусайиб, буғдойранг юзидаги ажинлари кун-бакун кўпайиб бораётган бўлса-да, баъзи тенгдошларига ўхшаб, жуда мункиллаб қолганича йўқ. Аммо етмишни давоми…
Замонавий ўзбек насрининг улкан ютуқларини Ўзбекистон Қаҳрамони, Халқ ёзувчиси Саид Аҳмаднинг турли жанрларда яратган асарларисиз тасаввур этиб бўлмайди. Бир неча авлод китобхонлар бу асарлардан олам-олам завқ ва ҳаяжон, ибрат ва ҳаётий сабоқлар олгани сир эмас. Адибнинг “Чўл бургути”, “Ўрик домла”, давоми…
• Бир марта уйланиш — вазифа, иккинчи марта уйланиш — кўнгилхушлик, учинчиси азобдир. • Ваъдалар мамлакатида инсон очликдан ўлади. • Олдингда кулиб турганларнинг ҳаммаси ҳам сенга дўст эмас. • Бақани олтин курси устига қўйсанг ҳам ўз ботқоғига сакрайди. • Ётоққа давоми…
Иқбол Мирзо (Иқболжон Мирзаалиев) 1967 йил 1 майда Фарғона вилояти, Бағдод туманига қарашли Қўштегирмон қишлоғида туғилган. Ўзбекистон халқ шоири (2005). Дастлабки шеърлар тўплами — «Юракнинг шакли» (1993). Шундан сўнг шоирнинг «Кўнгил» (1993), «Сени соғинаман» (1994), «Мени эслайсанми» (2000), «Танланган шеърлар» (2002), «Қўшиқларим» (2004), «Сени бугун кўрмасам давоми…
“Умр ўтиб борар мисоли эртак”. Устоз Абдулла ака умрининг сўнгги йилларида дарё бўйларига, тўлқинлар шиддати бўлса ҳам, сокинлик ва осойишта хилват масканларга боргим келади деб, айтган эди суҳбатлашганимизда. “Дарёга бориб қанийди сувга айтсанг дардингни, балиқлар эшитса”, деганди. Мен устоз юрагининг давоми…
Тил илмининг билимдонлари, айниқса, адабий тил тадқиқотчиларининг китобларини варақлаганда атоқли адиб, Ўзбекистон халқ ёзувчиси Пиримқул Қодировнинг номини, “Халқ тили ва реалистик проза”, “Тил ва дил”, “Тил ва эл” номли асарларидан олинган иқтибосларга тез-тез кўзингиз тушади. Замонавий ўзбек насрини “Қадрим”, давоми…
Илоҳий қонун будир: модомики бирон бир қавм ўзининг ишларини Оллоҳ фармойиши асосида олиб бормас экан, ўзининг шахсий ҳаётини шараф, саодат ва фароғат, буюклик билан ҳамқадам билиб ўтказмас экан, тинчлик ва осойишталик ниятларини йўққа чиқаришга интилиб, кибр ва ғурур водийсига қадам давоми…
Қадимги юнон шоираси. Байрамона қўшиқлари билан машҳур бўлган. Жўр бўлиб айтиладиган жўшқин халқ мадҳиялари ҳам битган. Уларнинг аксарияти ҳажвий қўшиқлар бўлиб, узум узиш байрамларида куйланган. Бизгача унинг асарларидан айрим парчаларгина етиб келган. * * * Дўстим, ҳар тош остида ниҳон давоми…
Гацунаев Николай Константинович – рус шоири, фантаст ёзувчи ва таржимон. Хива шаҳрида туғилган. Болалиги Урганчда ўтган. Одесса чет тиллари институтини тамомлаган. Ғафур Ғулом номидаги адабиёт ва санъат нашриёти бош муҳаррири ўринбосари бўлиб ишлаган. Унинг «Ҳаққоният», «Алвон булутлар», «Девқалъа», «Болалик шаҳри» давоми…