Одам шундай мураккаб хилқатки, унга осонгина, яъни уч-тўрт оғиз сўз билан баҳо беришнинг асло имкони йўқ. Аммо, борди-ю, бир шахснинг бош хусусиятини бир сўз билангина қайд этиш шарт қилиб қўйилса, ўша ифодани, барибир, топасиз. Ана шунда киши феъл-атвори, ҳатто жамиятдаги давоми…
Жуманиёз Жабборов (1930.25.10, Косон тумани – 2010.13.12, Тошкент) — Ўзбекистон халқ шоири (1997). Ўзбекистонда хизмат кўрсатган санъат арбоби (1980). ТошДУ филология факултетини тугатган (1952). «Шарқ юлдузи» журналида бўлим мудири, масъул котиб (1953—62), «Гулхан» журнали бош муҳаррири (1962—64), Республика газетаси («Совет давоми…
Бадиий таржима мураккаб ижодий жараённи ўз ичига қамраб олади. Бу мураккаблик, айниқса, шеърий асарлар таржимасида яққол намоён бўлади. Шу боис биз мазкур соҳа вакилини ҳақли равишда шоир-таржимон, деб атаймиз. Насрий асарда сюжет, композиция, воқеалар ривожи ва ечим бор. Бунда устоз давоми…
Шарафиддинов Озод Обидович (1929.1.3, Қўқон шаҳри, Охунқайнар қишлоғи – 2005, Тошкент) — адабиётшунос олим, танқидчи. Ўзбекистон Қаҳрамони (2002). Филология фанлари номзоди (1954), профессор (1979). Ўрта Осиё университетини тугатган (1951). ТошДУнинг ўзбек филологияси факултетида доцент, профессор (1955— 95), «Тафаккур» журналида бош давоми…
1954 йил. Сира ёдимдан чиқмайди. Ўшанда тўққизинчи синф ўқувчиси эдим. Менинг илк шеърий машқларимдан бири «МГУга» номи билан «Шарқ юлдузи»да босилиб чиқди. Ўша кунлардаги қувончимни таърифлашга сўз камлик қилади. Синфдошларим, тўгаракдошларим олдида гердайиб юрганларим, журнал сотилаётган дўконлар олдидан кетолмай турганларим, давоми…
Одил Ёқубов (1926.20.10, ҳозирги Жанубий Қозоғистон вилояти Қарноқ қишлоғи – 2009, Тошкент) — Ўзбекистон халқ ёзувчиси (1985). 2-жаҳон уруши қатнашчиси. ТошДУ филология факултетини тугатган (1956). Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмасида адабий маслаҳатчи (1955—59), «Литературная газета»нинг Ўзбекистондаги махсус мухбири (1959—63; 1967—70), «Ўзбекфильм» киностудияси давоми…
Зоҳиджон Обидов 1923 йили Тошкентда туғилган. Иккинчи жаҳон урушида иштирок этган. Тошкент давлат университетини битирган. Наманган педагогика институтида ўқитувчи, вилоят Ёзувчилар уюшмаси раҳбари бўлиб ишлаган. Тошкентга қайтгандан сўнг Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмасида, Ғафур Ғулом номидаги ва «Ёш гвардия» нашриётларида ҳамда «Муштум» давоми…
Таниқли ёзувчи, тажрибали журналист, Ўзбекистонда хизмат кўрсатган маданият ходими Суннатулла Анорбоев 1922 йилда Жанубий Қозоғистон вилоятининг Туркистон туманидаги Қарноқ қишлоғида туғилди. Наманган Педагогика техникумида, Тошкент Давлат Педагогика институтида таҳсил олди. 1942-1945 йилларда II жаҳон урушида қатнашди. Суннатулла Анорбоев 1949 йилдан давоми…
Қодир Мирмуҳамедов (1920.10.12, Тошкент – 2012) — таржимон ва киносценарийчи. Ўзбекистонда хизмат кўрсатган санъат арбоби (1999), Ўзбекистонда хизмат кўрсатган маданият ходими (1981). 2-жаҳон уруши қатнашчиси. Тошкентдаги кечки педагогика институтини тугатган (1950). Ўзбекистон радиоқўмитасида катта муҳаррир (1956—58), Ўзбекистон телевидениеси адабиёт тахририятида давоми…
Инсон тафаккурининг бир ожизлиги бор. У оз вақт ичида юз берган улкан ҳадисотлар силсиласини дафъатан қабул қилолмайди. Тоғнинг улуғлигини тасаввур қилмоқ учун ундан узоқлашиш керак бўлганидек, буюк тарихий воқеаларнинг ҳайбатини ростмана ҳис этиш учун маълум вақт масофаси лозим бўлади. Ҳозиржавоблик давоми…