Алишер Навоий “деҳқон” атамасини ўз асарларида подшоҳларнинг ҳуқуқий жиҳатдан тобелари — тўрт гуруҳнинг тўртинчиси, яъни зироат аҳли, зироатчиларга нисбатан қўллаш билан бирга, ушбу атамани Аллоҳ — яратувчи маъносида ҳам ишлатади. Бундай маъно “Ҳайрат ул-аброр” достонининг “Кўнгил таърифида” бобидаги қуйидаги мисраларда давоми…
Тириклик чоғи айтолганим сўз…Мени ҳам минг йиллар қилар ҳикоя. Ғафур Ғулом. Сочилиб ётибди туйғулар, Кўнглимнинг боғлари паришон, Қай япроқ хазонга юз тутар, Демак, куз, олтиндан бир нишон. Мен сени излайман Олтин гул, Бир умр, бир умр изладим. Заррасин топсам ҳам майли, деб, Армоннинг ичинда бўзладим. Кўнглимга яқинроқ давоми…
Мумтоз адабиётимизда туюқ жанри милодий XIV аср охири —XV аср бошларида пайдо бўлган. Шаклан бир-бирига ўхшаш, аммо мазмунан турлича маънога эга бўлган қофиялар заминига қурилган тўрт қатор шеър — туюқ битиш шоирдан катта маҳорат ва истеъдод талаб қилган. Зеро, қатъий давоми…
Тошкентда Навоий даҳосини улуғлайдиган бир қанча ёдгорликлар мавжуд. Йирик марказий кўчалардан бири Навоий номи билан аталади. Кўчанинг нақ кўкрагида жойлашган шоирлар хиёбонида Навоийнинг салобатли ҳайкали қад кўтарган. Бутун бир халқ дардини юрагида жо қилган, унинг истиқболи ҳақида изтироб билан ўй давоми…
Бугун биз халқимиз неча асрлардан буён орзу қилган ҳуррият замонида яшаяпмиз. Озодлик туйғуси қалбларни нурафшон этса-да, лекин инсоний муаммолардан ҳалигача холи бўлолганимиз йўқ. Хўш, бугунги эркин одам ўз ҳурлигини еб-ичиш, мол-мулкка ружў қўйиб яшаш деб биладими ёхуд ўз келажаги, халқининг давоми…
Бўрибой Аҳмедов (1924.12.8, Андижон вилояти Қўрғонтепа тумани Қорасув қишлоғи – 2002, Тошкент) — тарихчи, шарқшунос. Ўзбекистон Фанлар Академияси академиги (1995), Ўзбекистонда хизмат кўрсатган фан арбоби (1989), тарих фанлари доктори (1974). Ўрта Осиё университетининг шарқ факультетини битирган (1953). Ўзбекистон Фанлар Академияси давоми…
Мўминов Иброҳим Мўминович (1908.7.9, ҳозирги Шофиркон тумани Тезгузар қишлоғи — 1974.22.7, Тошкент) — файласуф олим, жамоат арбоби, Ўзбекистон Фанлар академияси академиги (1956), Ўзбекистонда хизмат кўрсатган фан арбоби (1959), фалсафа фанлари доктори (1950), профессор (1950). Бухоро билим юртида ўқиган (1925—27). Самарқанд давоми…
Тўра Мирзо (Тўрамирза Жабборали Дадамирзо ўғли) 1956 йили Наманган вилояти, Чортоқ туманидаги Пешкўрғон қишлоғида туғилган. Маннон Уйғур номидаги Тошкент санъат институтининг театршунослик бўлимини тугатган (1979). 1989 йилда Москвадаги Олий Адабиёт курсида ўқиган. Биринчи шеърлар тўплами — «Майсалар хайқириғи» (1983). «Гўрўғлининг давоми…
Ижод ва истеъдод ҳақида кўп ўйлайман. Бу ноёб хислатлар замирида жуда катта маъно, бир тоифа одамларнинггина эмас, балки бутун инсониятнинг тақдири мужассам эканлигини ҳис қиламан. Истеъдодли инсонларнинг бутун бир халқ, мамлакат ҳаётини ўзгартириб юборганлари тарихдан яхши маълум. Халқимиз, Ватанимиз тарихида давоми…
13 ноябрь куни Алишер Навоий номидаги Ўзбекистон миллий кутубхонасида озарбайжонлик таниқли ёзувчи ва драматург Юнус Ўғузнинг “Малика ва жодугар” китоби тақдимоти бўлиб ўтди. Тадбирда асар муаллифининг ўзи ҳам иштирок этиб, ўзбек китобхонлари саволларига жавоб берди. “Малика ва жодугар” романида Озарбайжон давоми…