Jemil Merich. So‘zlar abadiy, so‘zlar o‘tkinchi…

Falsafa, til, adabiyot, tarix va madaniyat bilan bog‘liq o‘nlab asarlar muallifi, usta tarjimon Huseyin Jemil Merich 1916 yilda Turkiyaning Rayhonli tumanida dunyoga kelgan. Boshlang‘ich ta’limni o‘z qishlog‘ida tamomlagan. O‘rta ta’limni fransuz tiliga ixtisoslashgan Antakya Sultoniy maktabida olgan. Shundan keyin Istanbul davomi…

Rafiq Xolid Qoray. Yamoqchi (hikoya)

Kema sohildan uzoqlashib Marmar dengizi tomon yoʻl olganida yoʻlovchilarni kuzatishga chiqqanlar ustlaridan og‘ir yuk tushganday yengilladilar: — Bechora… Arabistonda yoʻlini topib ketarmikin… — dedilar Hasanni kuzatishga kelgan ayollar, qattiq qayg‘urayotganiga bir-birlarini ishontirmoqchiday yasama ohangda. Kelganlar mahzun bir kayfiyatda uylariga qaytdilar. davomi…

Tariq Bug‘ro. O‘g‘limiz (hikoya)

Xotinim g‘ira-shira ko‘rina boshlagan deraza tokchasi oldida o‘tirardi. Butun kechani o‘sha joyda o‘tkazibdi, bechora. “Sen, shu paytgacha yotmadingmi?” -dedim. Qaddini rostladi. Kul rang deraza tokchasi yonida bor-yo‘g‘i bir ko‘lankadan iboratdek ko‘rinardi. Ammo bu ko‘lankada birga o‘tkazgan yigirma yildan ortiqroq umrimizning davomi…

Ismoilbek Gasprinskiy. Sultonlar suhbati

MUKOLAMAI SALOTIN (ROSTI RASTI) -1- “TARJIMON” 22-DEKABR 1906. 144-SON Samarqandda. Samarqand — ilm va adabning qubbasi! Qadimiy shaharlarning eng eskisi, eng go‘zal shaharlarning eng go‘zali, mashhur shaharlar ichra eng mashhuri, ilm o‘chog‘i sanalguvchi shahar, jahongirlarga beshik bo‘lgan shaharlarning eng buyugi, davomi…

Aziz Nesin. Masxaraboz (hikoya)

Bemor doktorga o‘z dardini to‘kibdi: — Doktorbey, tobim yo‘q. Hayotdan zavq ololmayapman. Iztiroblarimni unutolmay qiynalyapman. Ishtaham yo‘q. Tomog‘imdan qil o‘tmaydi. Ko‘z oldimdan och-yalang‘och insonlar ketmaydigan bo‘ldi. Tonggacha uxlolmay ular bilan birga sovqotib chiqaman. Jinoyat haqidagi xabarlarni o‘qiganda o‘sha jinoyatda mening davomi…

O‘g‘uz Atay. Otamga maktub (hikoya)

Aziz otajonim! Ehtimol eslamassiz, ammo bugun bu dunyoni tark etganingizga roppa-rosa ikki yil bo‘ldi. Ming afsuski, bu vaqt mobaynida men zarra qadar o‘zgarmadim. Na yaxshi odam bo‘ldim, na aqlim kirib qoldi. O‘tgan vaqtdan foydalanishni ham eplay olmadim. Holbuki, avvallari mening davomi…