Маъруф Жалил. Мен сув ичган дарёлар: (Лирика) — Тошкент, Адабиёт ва санъат нашриёти, 1981. Маъруф Жалилнинг ушбу «Лирика» тўпламига унинг «Мен сизни севардим» (1970 й.), «Раҳмат, одамлар» (1970 й.), «Сени ўйлаб» (1973 й.), «Нотаниш йўллар» (1976 й.), «Қўшиқ иштиёқи» (1979 давоми…
Кечаси соат бирлар чамаси. Қари қиз — акушерка Марья Петровна Кошкинанинг эшиги олдида бошига цилиндр ва устига капюшонли шинель кийган баланд бўйли бир жаноб тўхтайди. Кузнинг қоронғи кечасида унинг на юзи, на қўлларини кўриб бўлмас, аммо йўталиб қўйишидан ва қўнғироқ давоми…
Ўзингиз орзу қилган киши бўлишингиз учун ҳеч қачон кеч эмас. Жорж Элиот Агар сен бирор нарсани ўйлаб топа олсанг, уни бажаришга ҳам қодирсан. Уолт Дисней Муваффақият фақат интилувчан одамгагина насиб қилади. Қийин шароитда тушкунликка тушадиганларни эса жуда кам давоми…
Ҳар қандай зиёли, айниқса, ижодкор ўз она тилини, миллий адабиётини, ахлоқ-одобини, тарихи, фалсафаси, географиясини пухта билиши шарт. Бундан ташқари, дунё адабиёти ва илм-фанидан ҳам хабардор бўлиши керак. Бусиз етук мутахассис ёки ёзувчи-шоир бўлиш мумкин эмас. Бир неча йиллар олдин бўлажак давоми…
Зайниддин Абул Фазойил Исмоил ибн Ҳусайн ал-Журжоний ал-Хоразмий улуғ олим ва замонасининг энг машҳур табибларидан бири ҳисобланар эди. XII асрнинг машҳур тарихчиси Заҳириддин Абул Ҳасан Байҳақий ўзининг “Татима сифон ал-ҳикма” (“Донолик хазинасига қўшимча”) асарида Исмоил Журжоний ҳақида шундай ёзади: “Мен давоми…
Нортўхта Қилич. Байрам: Қиссалар ва ҳикоялар — Тошкент, Ғафур Ғулом номидаги нашриёт-матбаа бирлашмаси, 1991. Одамзод умр бўйи ёруғ кунларга талпиниб, риёзатлар чекиб яшайди. Таажжубки, етдим деганида, бандаси ногаҳоний бир балога гирифтор бўлиши ҳам эҳтимолдан холи эмас экан. Тўғри, сув ё давоми…
Меҳмонхонадаги сўзловчи соат гўё уни ҳеч ким эшитмаётгандек тинмай куйларди: – Чиқ, чиқ… Миллар етди еттига, Якун ясанг уйқуга! Тонгги сукунат оғушидаги уй бўм-бўш эди. Соат тинмай чиқиллар ва бўшлиққа уқдиришда давом этарди: “Саккиздан тўққиз дақиқа ўтди, нонушта вақти етди! давоми…
Ўзбек давлат академик театри спектакли Саид Аҳмад ФАРМОНБИБИ АРАЗЛАДИ
Экспертлар гуруҳига тегишли “Газель” микроавтобуси ёнида машинани тўхтатдим. Эшикни очишим билан баҳорнинг тонгги намхуш шамоли ичкарига суқилиб, юзларимни силаб ўтди. Машинадан тушдим. Калит уланган мослама тугмачасини босгандим, қулф эшикни маҳкамлаганини миннат қилган мисол тарақлаган товуш чиқарди. Япалоқ папкамни қўлтиғимга қистириб, давоми…
Эркин Воҳидов. Достонлар. — Тошкент, Адабиёт ва санъат нашриёти, 1973. Эркин Воҳидовнинг шеърларини дилбар, ғазалларини нафис, достонларини теран қилган омиллардан бири унинг халқ дилидаги гапни айтишидир. Шоирнинг достонлардан тузилган бу мажмуаси ҳам китобхон юрагида ажойиб туйғулар уйғотади деган умиддамиз. МУНДАРИЖА давоми…