Шу кунларда Монте Мариодаги овчилар емакхонасига қайтиб бораман, фақат бу сафар ёлғиз эмас, дўстларим билан қайтаман, улар одатдагидек якшанба куни аккордеон чалишади, рақсга тушишга қиз топилмаса, бир-бирлари билан ҳам тушишаверади. У ёққа ёлғиз боришга журъатим етмайди. Баъзан тунлари тушимга емакхона, давоми…
Йигирманчи асрда улуғ адибларимиз билан бир қатори фан оламида ҳам миллат ифтихорига айланган сиймолар етишиб чиқди: Қори Ниёзий, Ҳабиб Абдуллаев, Обид Содиқов, Мирзаали Маҳаммаджонов, Малик Набиев, Муҳаммаджон Ўразбоев, Саъди Сирожиддинов каби халқимизнинг буюк фарзандлари билан ҳар қанча ғурурлансак арзийди. уларнинг давоми…
Арасту – ҳамиша Арасту эмас (яъни, донишманд ҳам хато қилади). Қашшоқлик ва қарилик – кулфатларнинг энг улуғи. Бекорчилик – ҳамма қусурларнинг дояси. Вақтнинг қадрига ет! Тежамкорлик хасислик дегани эмас. Индамас итдан, тинч оқар сувдан қўрқ. Миннатдорлик туйғуси миннатдорликни туғдиради. Дуогўйлар давоми…
Файзи Шоҳисмоил 1938 йил 10 ноябрда Гуржистоннинг Ахисха туманининг Минадзе қишлоғида туғилган. Болалиги Самарқанд вилояти Митан (ҳозирги Иштихон) туманида ўтди. Сўнгра Тошкент вилояти Янгийўл туманида ўсиб улғайди. 1958-1961 йиллар ҳарбий хизматда бўлди. 1961-1966 йилларда Тошкент давлат университетининг (ҳозирги ЎзМУ) журналистика давоми…
Уч пардали кўринишлар АРАЛАШУВЧИЛАР: Е г о р Б у л и ч о в. К с е н и я — унинг хотини. В а р в а р а — унинг Ксениядан бўлган қизи. А л е к давоми…
Ўқув дастури Кекса профессорим ҳаётининг сўнгги дарслари унинг уйида, у миттигина ҳибискус бутасининг пушти барглари тўкилишини томоша қилиши мумкин бўлган кабинет деразаси ёнида, ҳафтада бир марта ўтиларди. Синф сешанба кунлари йиғиларди. Дарс нонуштадан кейин бошланарди. Фанимиз “Ҳаёт мазмуни” деб аталарди. давоми…
(Байрам ҳикояси) Хотиним билан иккимиз меҳмонхонага кирдик. У ердан моғор ва зах ҳиди келарди. Бутун аср давомида бир марта ҳам чироқ ёқилмаган меҳмонхона деворларига шам ёқиб қараган эдик, миллион-миллион каламуш ва сичқонлар ҳарёққа қочиб кетди. Эшикни ёпганимизда ташқаридан кирган шамол давоми…
2001 йилнинг декабр ойи бошларида Тайваннинг собиқ раҳбари Ли Дэнхуэй оролдаги барча аҳолини Г.Чан ёзган “Хитойнинг умидсиз келажаги” китобини ўқишга даъват қилди. Унда коммунистик Хитойнинг эртанги куни ҳақида мулоҳазалар билдирилганди. Буни икковимиздан биримиз Гонгконгда сотиб олгандик. Китоб эркин савдода эди давоми…
Энажоним, йилама-ё, йилама… Қўшиқдан I Бешинчи май!.. Ё пирай, эслаганингиз ҳамоно, ажабтовур энтиктирадиган, тобора олис ўтмишга айланаётган бир замонларда ушбу кун байрам ҳисобланар эди. Лекин, асли ҳаётда байрамнинг оти бор-у, ўзи йўқ шекилли. Юзаки қаралганда анави рақамлар ҳам ўз-ўзича ҳеч давоми…
Асқаров Рамиз Пирверди ўғли – Рамиз Тамкин (Ramiz Təmkin) 1960 йилда Озарбойжоннинг Тошкескан районининг Қовоқтепа қишлоғида туғилган. 1986 йил Озарбайжон санъат институтини битирган. Унинг қатор шеърий китоблари чоп этилган. “Pirsultan” ва “Ganca qapisi” журналларининг масъул муҳаррири вазифасида ишлаган. Озарбайжон ёзувчилар давоми…