U to‘xtadi. Atrofga quloq tutdi: jimjitlik – hamma yoq sukut chodiriga o‘ralgan. Lekin xotirjam bo‘lib, yana asta yurib ketdi. Lekin xotirjamligi uzoqqa bormadi, dam o‘tmay sukunatdan qo‘rqa boshladi. Hech bo‘lmasa ohista-ohista bosayotgan oyoqlarining zaif tovushini eshitgisi keldi. Bu kech borliqqa davomi…
Shohmot tarixiga nazar tashlab, XX asrning elliginchi yillarida qizg‘in bahs-munozaralarga sabab bo‘lgan Mixail Tal singari katta shov-shuv uyg‘otgan boshqa shohmotchini topish qiyin (zero, shohmotda hamisha iste’dodlar ko‘p). Albatta, XIX asrda shohmot osmonida yulduzday bir yonib-o‘chgan afsonaviy Paul Morfi va chempionlik davomi…
O‘lik jonlar” (N.V.Gogol) va “Eski arava” (Shoyim Bo‘tayev) asarlari misolida “Yo parvardigoro, naqadar motamsaro bizning Rusiya!” A.S.Pushkin O‘zbek adabiyotshunosligida kinoyaviy-parodiya asarlar shu paytgacha o‘rganilmagan. Vaholanki, hozirgi o‘zbek prozasi va she’riyatida parodiya asarlarning namunalarini istalgancha topish mumkin. Avvalo, “Parodiya nima?” – davomi…
O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasi a’zosi Abduqahhor Ibrohimov vafot etdi. Yozuvchi, dramaturg, publitsist, O‘zbekiston Respublikasi san’at arbobi (1990) Abduqahhor Ibrohimov Toshkentning Ko‘kcha dahasida 1939 yilning 16 avgustida tug‘ilgan. «O‘zbekiston madaniyati» gazetasida adabiy xodim va budim mudiri (1962—72), «Guliston» jurnalida mas’ul kotib (1972—75), davomi…
O‘lmas Umarbekovning «Qizimga maktublar» va «Kuzning birinchi kuni» asarlari asosida Rejissyor Asqar Xolmo‘minov
Yan Vagner 1971 yilda Germaniyaning Hamburg shahrida tug‘ilgan. Dastlab Hamburg Universiteti, keyinchalik Irlandiyada Dublin Universitetlarida tahsil olgan. Ayni paytda oilasi bilan Berlin shahrida istiqomat qiladi. Vagner ko‘plab adabiy mukofotlar sovrindori. Nemis adabiyotiga qo‘shgan hissasi uchun 2017 yilda Georg Byuxner mukofoti davomi…
* * * – Allo, allo, allo… Yo‘q, siz boshqa joyga qo‘ng‘iroq qilayapsiz, undan ko‘ra, go‘shakni qo‘yib qo‘ying… Yo‘q, bu xonadon… Allo… xonim, aksincha go‘shakni siz qo‘yib qo‘yishingiz kerak. Allo, xonim, allo… Alohida-alohida ulang… yo‘g‘e men doktor Shmidt emasman… bu davomi…
U butun xonani egallagan xontaxtaga, gajimdor dasturxon ustini bezagan yarqiroq chinni idishlarga, “chaq-chuq”lari yarimlanib qolgan billur vazachalarga, shokoladlaridan bo‘shab qolgan zarhal taqsimchalarga boqarkan, beixtiyor uzun so‘lish oldi. Devor bo‘ylab to‘shalgan duxoba ko‘rpachalarning ustiga parvosiz tashlangan yostiqlarga, kechagina ko‘rgan ko‘zni havaslantirib davomi…
1370 yil …Lochin qadim shahar vayronalari uzra bezovta aylanadi. Quyosh cheksiz sahroga qonli shafaq tasmasi bilan hoshiya tortgancha ufq ortiga asta yiqila boshlaydi. Yana bir lahza o‘tsa bas, haqiqat o‘z tasdig‘ini topadigan, kun va tun, nur va zulmat o‘rtasidagi ziddiyat davomi…
1964 yil, iyun. Saratonning issiq kunlaridan biri, men har safargidek ma’ruza zalida malaka oshirishga kelgan shifokorlar bilan mashg‘ulot o‘tkazayotgan edim. Kutilmagan mehmon ma’ruza zali yoniga kelib, kimlardandir: “Shabot Xo‘jayevichni qayerdan topsam bo‘ladi?”, – deb so‘rayotganini eshitdim. Men bu mo‘tabar allomani davomi…