Ҳусния Пардаева. Нажот фаришталарининг сабоғи (ҳикоя)
Хайрулланинг кечаси кўрган тушидан юраги ғашланди. Синглиси иккисининг болалиги эмиш. Унинг қўллари дока билан боғлаб қўйилган, ўзи эса тинмай “акажон, қўлларимни кесишмоқчи, рози бўлманг” деб зорланармиш. Кўрган тушидан ташвишланиб, куёвининг қўл телефонига қўнғироқ қилиб кўрди. Куёвидан “Яхши юрибмиз, шукр, “ давоми…