Noma 1 Senekadan Lutsiliyga salomlar bo‘lsin! (1) Shunday qila qol, azizim Lutsiliy! O‘zingni o‘zing uchun saqla, shu paytgacha sendan tortib olinayotgan yoki o‘g‘irlanayotgan, bexuda ketayotgan vaqtingni bundan buyon asra va jamlab ol. Mening yozayotganim haq ekaniga o‘zing ishonch hosil qil: davomi…
– Bu sening bolangmi? – askar ko‘rsatkich barmog‘ini nuqib so‘radi.– Ha, – dedi dehqon.– Bu esa – xotining? – so‘radi nemis.– Ha, – dedi dehqon.Yoz edi.– Men bolani yaxshi ko‘radi, – dedi askar. Quyosh dalalardagi bug‘doyni va o‘rmonlardagi archalarni jizg‘anak davomi…
Bu sinor hech qachon hech narsa yozmagan va hech qachon hech narsani hech kimga hikoya qilib bergan emas. U qariguncha tinch va halol yashab beg‘am hayot uchun yetarli pul to‘plaganidan so‘ng shahar chetidan uy sotib oldi. Yangi uyga ko‘chib o‘tgach, davomi…
Qadrdon ustozim Jamila opaga bag‘ishlayman! — Qachon o‘qiysan, bola?! “No‘l” olaverib — sen, qo‘yaverib — men charchamadim. Yoki uyingdagilar kundaligingni tekshirishmayaptimi?..Boshlang‘ich sinfda o‘qib yurgan paytlarimda ingliz tili o‘qituvchimiz har kuni shu gaplarni aytib, koyirdi. Men ham negadir bu fanni hech davomi…
Qishlog‘imiz chetidagi dalaning o‘rtasida bir xilvat joy bor. U yer aylana shaklida bo‘lib, ichida to‘qayzorga o‘xshab teraklar o‘sib ketgandi. Shu terakzor o‘rtasida bir uy bor. Aytishlaricha, bir zamonlar o‘sha uyda Oyjamol ismli ayol yashagan ekan. U ayol kim, qayerdan kelgan, davomi…
Qishlog‘imizning chetidagi bir kulbada qandaydir odam yashar, lekin unga hech kim parvo qilmas edi. U yolg‘iz edi. Hamma uni devona deb chaqirardi. Sochi o‘sgan, qorasidan ko‘ra oq tolasi ko‘proq, egnida qayerdandir topib olgan yirtiq-yamoq to‘n, boshida esa yag‘iri chiqqan qalpog‘i davomi…
Jamshid Habib yangi farzandlik bӯlgan hamkasbi Shamidani kӯrib kelish uchun tug‘-ruqxonaga shoshardi. Bir yil oldin qomati ozg‘in, lekin chiroyli bu qiz takror-takror yӯq, bӯlmaydi, deyishiga qaramasdan baribir ӯzi bilan hamqishloq bӯlgan bir tojirga turmushga chiqdi. Uning qattiq qarshilik kӯrsatishiga sabab davomi…
Bugun erta uyg‘ondim. Har kungidan-da vaqtliroq. Soat millari 5 ga qarab siljimoqda edi. Quyosh ham endi mo‘ralab, zarrin nurlarini taratishga taraddudlanib turgan ekan. O‘rnimdan turib, deraza darchasini ochdim. Xonaga tonggi mayin, yoqimli shabada yelib kirdi. Tanam rohatlandi. Hovliga chiqdim.
Har bir xalqning o‘ziga xos o‘lmas an’analari, qadriyatlari bor. Deylik, to‘y marosimi har bir xalqda har xil, udumlari mutlaqo bir-biriga o‘xshamaydi. Qachonlardir yaratilgan noyob san’at asari ham go‘zalligi, notakrorligi bilan ma’lum bir milliy madaniyat belgisi sifatida namoyon bo‘lib, qadriyat sifatida davomi…
Buvaning ta’rificha, “qush uchsa, qanoti odam yursa, oyog‘i kuyadigan” qadimiy Mirzacho‘lda hozir qanchalar obod qishloqlar paydo bo‘ldi. Shu go‘zal qishloqlardan birida Xondamir degan bola yashaydi. Uning ikki tepa tishi tushib, gapirganda kulgiliroq ko‘ringani bilan asli o‘zi juda yaxshi bola. Yozda davomi…