Kun issiq. Ayni tushlik payti. Hamma o‘zini katta yo‘l yoqasidagi chinor tagiga – choyxonaga urgan. Choyxonachi, oshpaz-u – somsapazlarning qo‘li qo‘liga tegmaydi. Barcha so‘rilar odamga liq to‘la. Tuman tashkilotlaridan birining ikki xizmatchisi – Haitqorayev bilan Amriyev ham shu yerda bir davomi…

Eshigining orqasiga «Ordinatorskaya» deb yozilgan keng xona. O‘rtadagi stolda qarama-qarshi o‘tirgan qiltiriqday ikki kishi shoshib nimanidir yozmoqda. Ular hozir bir nima sodir bo‘lishini kutayotgandek, qandaydir ovoz eshitilishi kerakdek, butun vujudi quloqqa aylanib, sergaklanib qoldi. Xonadagi jimlikni devordagi soatning imillab chiqillashi davomi…

Bir poraxo‘r haqidagi hajviyam bosilib chiqqandan so‘ng uchinchi kuni har doim salom bersam arang boshini qimirlatib qo‘yadigan o‘o‘dayganov ertalabdan yuzlaridan tabassum yog‘ilib, pirini ko‘rgan muridday yugurib kelib ikki qo‘llab ko‘rishdi. Uzundan uzoq sog‘lig‘imni, ishlarimni, uy ichdagilarni so‘rab bo‘lgach, dedi:– Voy, davomi…

Dermantinli eshikni ohista chertib, ichkariga bosh suqdim:– Mumkinmi?To‘rda nimanidir o‘qib o‘tirgan cho‘qqisoqol, ko‘zoynakli, taqirbosh g‘o‘labirday odam menga tomonga qaramasdan.– Keling, bo‘tam, keling, – dedi.Kirdim. U menga kuzoynak ostidan uzoq tikildi:– Xo‘sh xizmat, bo‘tam?– Domla, men bir kitob chiqarmoqchi edim. Uchrashganlarim davomi…

Hammani tekshiradigan bir tashkilot rahbari – do‘stim ko‘chada uchrashib qolib, qo‘limni qattiq qisdi.– Qoyil, qoyil. Yangi kitobingiz muborak. Tabriklaymiz.– Qulluq. Raxmat…– Bizga ham bering. Olamiz. Bizning jamoa ham kitobxon, ma’naviyatni qadrlaymiz…– E-e. Qani unday qilsangiz. Mayli. Uyda ozroq kitob qolgan davomi…

Sigaret tutunga to‘la katta xonada oq xalat kiygan bir necha o‘ta jiddiy qiyofadagi kishilar ertalabdan beri munozora qilishadi.– Yo‘q, yo‘q. Men ololmayman. Bemorning dardi jarroxlik emas. Uni terapevt olsin. – dedi sakkizinchi marta so‘z olgan jarrox Jovliyev.– Ye, nega endi? davomi…