Tanamdagi shiddatli og‘riqdan uyg‘onib ketdim. Ko‘zimni ochishim bilan karavotim oldida turgan hamshirani ko‘rdim. — Mister Fudjima, — dedi u, — omadingiz bor ekan, siz ikki kun avval Xirasimadagi bombardimondan omon qoldingiz. Hozir siz gospitaldasiz, ortiq xavf ostida emassiz. Madorsizlikdan bazo‘r davomi…
Ritani shafqatsizlarcha o‘ldirib ketishgandan buyon Karter oyna yonida o‘tiradi. Televizor ham, kitob o‘qish-u xat yozish ham yo‘q. Uning hayoti — parda ortida ko‘ringan neki bo‘lsa — o‘sha. Unga baribir, ovqatni kim olib keladi, hisobni kim to‘laydi… U xonani tark etmaydi. davomi…
Nihoyat, bu xilvat, ovloq qishloqda uning qidiruvlari yakunlandi. Chirib, to‘kilay deb qolgan xarob kulbada miltillab turgan olov yonida Haqiqat o‘tirardi. U umrida hech qachon bundayin qari va badbashara ayolni ko‘rmagan edi. — Siz — Haqiqatmisiz? Qartaygan, burushiq alvasti tantanavor bosh davomi…
Yana o‘sha achchiq xotiralar ko‘z oldimda gavdalandi. So‘nggi vidolashuv onlari R. to‘zg‘igan sochlari ostidan go‘yo g‘am azobi yemirib ado qilgan, ammo qordek oppoq bir jussa bo‘lib ko‘rinar, u bo‘lsa menga taqdir hukmi bilan bandi etilgan bolishidan boshini asta qimirlatib qisqa davomi…
“Endilikda qo‘llarim menga bo‘ysunmay qo‘yadi”,- deya so‘z boshlarkan, ayol go‘yo o‘zga olamga tushib qolgandek atrofga alanglay-di. U avvalgidek juda ham yosh, hali o‘ttiz bahorini qarshilamagan, nav niholdek siy-moda gavdalansada, aslida unday emas edi. “Kelasi hafta yetmish yoshga to‘laman”,-deya so‘zida davom davomi…
Zahmatkash keksa tegirmon jim. Devor-lar sokin, tom sukunatda. Hatto tegirmon charxlari ham tin. Vindish elektr chirog‘ini o‘chirarkan, ziyo zulmat bag‘rida erib keta-di. Tegirmon charxlari orasida tun izg‘iy-di. Go‘yo tim zulmat, oppoq un zarrachalari-ni raqqosa chivinlar-u, hatto bir-biriga suyanib, g‘ujanak to‘p davomi…
Xotira maydoni atirgullar bilan bezangan. Xuddi quyuq chakalakzor edi ular. Tabiat malikalari shu tarzda bir-birla-riga chambarchasbog‘lanib ketgan edilarki, hatto o‘tloq havosiz bo‘g‘ilib qoldi. Oppoq, mittigina yumaloqlangan qog‘oz parchalari-dek g‘unchalar atrofga nimalarnidir asta shivirlaydilar. Munavvar tong otmoqda. Tez orada hayotning bo‘sag‘asi davomi…
Oppoq bir kabutar qirg‘in urush maydo-ni osmonida qanot qoqarkan, jangari vertolyot-ning vahshiy parraklari uni bo‘laklarga bo‘lib tashladi. Beg‘ubor oppoq patlardan biri bir uy hovlisiga tushadi, so‘ng bir bolakayning jajjigina kaftidan sokingina najot makonini topadi.Qisqa muddat ichida shu uyning katta-lari – davomi…
Frantsiyadagi siyosiy tuzumni ag‘darib, hokimiyat boshiga kelishni o‘ziga maqsad qilgan bir qancha bir-biriga qarama-qarshi guruhlar butun Parijni qamal qilgan. Kun-u tun Parij ko‘chalarida tinimsiz qurol o‘qlari izg‘ir, o‘qlar zarbiga uy devorlari bag‘ri qalqon edi. Go‘yo dod solgancha devorlar to‘kila boshlar, davomi…
Jinoiy ish bo‘yicha jalb etilgan janob Meyxern o‘rta bo‘yli, qotma, did bilan kiyinadigan oliftanamo kishi edi. U advokatlar ichida o‘ziga yarasha obru-e’tiborga ega edi. Uning kulrang va har bir narsaga diqqat bilan boqadigan o‘tkir ko‘zlari suhbatdoshiga uning qanchalik idrokli kishi davomi…