Шу ҳақда ўйладиму шохлари айқаш-уйқаш ёввойи олма, бандлари сертикан, қип-қизил наъматак, эгри-бугри толу гўштидан кўра данаги катта ўриккача кўзимга кўриниб кетди. Тавба, ҳатто сим-сим ёғаётган ёмғирнинг ҳам бошқача — чучмал сувини туйгандек бўлдим. Ажабки, қаҳрамоним ҳам шу боғга мос, яъни давоми…
Кичикроқ бир йиғинда ўтирган уч-тўртта улфат баҳслашиб қолишди. — Хўш, бу замонда ким зўр? — деди мўйловини силаб Шоқосим қассоб.— Сиз гердаймай қўя қолинг, мўйлов, — деди овозига ғолибона тус бериб Абдуманноп шифокор. — Гўштнинг ярмини суяк қилиб, ўраб-чирмаб берадиган давоми…
Мабодо, ҳайкалтарошлардан танишингиз йўқми? Нима қиласиз дейсизми? Хотинимнинг ҳайкалини ясатаман! Ие, нега куласиз? Нима, бизнинг маликаи Дилором бунга арзимайдими? Топган гапингизни қаранг. Тириклигида ҳайкал қўйиш лозим бўлса, бизнинг хўжайинга, йўғ-е хотинга қўйиш керак! Нега ҳайрон бўласиз? Хотинимнинг жонимга қанчалар оро давоми…
— Сизларни бу ерга йиғишимдан мақсад, муҳим бир масалани ҳал этиш, — деди Мингбоев оромкурсига янада яхшироқ ястаниб олар экан. — Биласизлар, анчадан буён биргаликда сув келса симириб, тош келса кемириб келяпмиз. Аммо сўнгги кунларда бир ўй менга сира тинчлик давоми…
Нусрат Баракаев котибаси дамлаб қўйган қайноқ чойдан хўплаб, хона бурчагига қўйилган телевизорда машҳур хонанда куйлаётган қўшиқ оҳангига тебраниб, гоҳ ўзи ҳам қўшилиб ҳиргойи қилиб ўтирганди.— Ассалому алайкум, Нусрат Баракаевич, — дея сочларини устарада қирдирган, пастак бўйли, семиз гавдали бош ҳисобчи давоми…
Тунги дискотекага ўхшаб тўс-тўполон, шовқин-суронга тўла тўй базмида бошловчининг кўзидан панароқ жой топиб ўтирдим. Келин-куёвни қутлаш учун базм иштирокчиларидан бирига сўз берилди. Сўзга чиққан басавлат киши «олдинги гапларга қўшиламан», деб сўз бошлаган эди, қаршимдаги йигит хандон отиб кулиб юборди. Менинг давоми…
Дунё гўзал, хаёллар эса уни янада гўзал қиларкан. Эҳ-ҳе, бу мўътабар бошга капалак мисол оҳиста келиб қўнадиган чексиз хаёллар йигитлик чоғларингда кўнгил қўйган соҳибжамол ҳақида, ўша қора қош, қора кўз жононга бўлган оташин муҳаббатинг ҳақида бўлса-чи, оҳ-оҳ, бу гўзал дунё давоми…
Мулла Мойлибойнинг кенжаси Шодиқул шаҳарда яшайди. Ўқитган ўқитувчилари: «Бу бола одам бўлмайди, ғирт чаласавод!» дейишарди. Йўқ, бинойидай… Ҳафта-ўн кунда, айниқса байрам, ҳайит кунлари «иномарка» машинасини «бип-бип»латиб келиб, қишлоқдошларнинг кўзини ўйнатиб кетади. «Нима иш қиласан шаҳарда?» деб сўраганларга кўкрак кериб: «Бизнес!» давоми…
Ўтган асрнинг олтмишинчи йилларида вилоят партия қўмиталари иккига: саноат ва қишлоқ хўжалик партия қўмиталарига, бўлинган эди.Вилоятнинг нуфузли идорасига бошини дурра билан боғлаб олган аёл келибди. Эшикбонлар ундан келишининг мақсадини сўрашипти.— Обкўмга арзим бор, — депти аёл.— Қайси обкўмга?— Обкўмга-да!— Ҳозир давоми…
Баҳодиржон деган ҳазилкаш улфатимиз бор. «Эшон ака» деб ҳазиллашиб юрамиз. Бир гал пахта йиғим-теримига чиқишганда бригада бошлиғи депти:— Мана шу тракторчимиз жа-а яхши йигит-у, келин билан оралари чатоқ бўлиб қолиб, сал хафа бўлиб юрипти-да. Эшон ака, бир дуо қилинг, зора давоми…