Raxshona Ahmedova. Men, bobom va bo‘ri (hikoya)

Bu voqeaga ancha bo‘lgan. U paytlar bir ovuldan ikkinchisigacha uzoq yo‘l bosishga to‘g‘ri kelardi. O‘shanda qish edi, tizza bo‘yi qor kechib borardim. «G‘arch-g‘urch» etgan tovushlar o‘zgacha huzur bag‘ishlar, ba’zan ortimga o‘girilib, qor ustida qolayotgan palapartish izlarimga qarab-qarab qo‘yardim. Yetti yashar, davomi…


Maqolalar mundarijasi