Nodirabegim Ibrohimova. Voz kechilgan kitoblar (hikoya)
Uyqusiz tunlarimning birida eshik qattiq taqilladi. Ochganimda uning rang-ro‘yi avvalgidek emasdi: ko‘z osti salqigan, quyuq sochlari to‘zg‘igan, ko‘k galstugi bo‘ynidan bo‘shatilgan, bir ahvol. Ikki yil avval o‘ziga bino qo‘ygan olifta yigitchaga solishtirganda yer-u osmoncha farq bor edi. Tanim muzlab qolgandek davomi…