Erkin A’zam. Stupka (hikoya)

Arslon akamiz dunyodan o‘tgandan so‘ng Marina yangamiz mana shu kunni intiqib kutadigan bo‘lib qolgan. Ilgari onda-sondagina borardi, endi har oy bir qatnamasa, ko‘ngli joyiga tushmaydi. Taraddudni uch-to‘rt kun oldin boshlaydi. Markazga chiqib sovg‘a-salom oladi; Lena serfarzand, quruq qo‘l bilan borish davomi…

Erkin A’zam. Hulo‘l (hikoya)

(“Qirq yillik gurunglar” turkumidan) Boybichcha odamga shunday tik, bosib qarar ediki, sarosimada ko‘zingni olib qochishdan o‘zga iloj topolmasding. Xuddi siringni, nozik bir aybginangni biladigandek! Anchayin so‘z qotganida ham yo biror nimani so‘rab savol berganida ham shu. Sen esa daf’atan kichrayib, davomi…

Erkin A’zam. Manana (hikoya)

Aeroportga chiqishingga ikki soatcha vaqt bor. Kutyapsan. Yo‘l anjomlari taxt, hech narsa yodingdan ko‘tarilgani yo‘q: ko‘raman degan joylaringni ko‘rding, uchrashmoqni niyat qilgan odamlaring bilan uchrashding – hamma ishing bitdi hisob; ayni choqda esa, xuddi muhim bir nimani unutgandek, nimagadir ulgurolmay davomi…

Erkin A’zam. Guli-guli (qissa)

Yaqin-yaqingacha qaysi davraga kirmayin, orada eng yoshi men bo‘lib chiqardim. Bugun qarasam – ko‘pchiligi mendan yosh… Ajabo, qachon, nega bunday bo‘ldi? …U dara ichkarisidagi ovloq makonidan yakkam-dukkam toshlarga oyoq qo‘yib lo‘killay-lo‘killay suv bo‘yiga tushib keladi. Tog‘ buloqlaridan to‘plangan suv mo‘jiza davomi…


Maqolalar mundarijasi