Аривара-но Нарихира (在原 業平, 825 — 9 июль 880) — атоқли япон шоири, рассом.

* * *

Агар сўраса одамлар:
“Нима эди ўзи бу?
Қимматбаҳо дурми, олмосми?”
Жавоб беринг: “ Шабнам эди,
Тонгда учиб кетди осмонга”.

* * *

Бир пайтлар севган аёлни кўриб қолиб ёзганим

Наҳотки ой бошқа бўлса?
Наҳотки, ўша мен билган
Баҳор бўлмаса бу баҳор?
Қайда қолди ул сархуш кунлар?
Ахир, ўша-ўшаман-ку мен…

* * *

Миякодори…
Ростдан ҳам пойтахтдан учиб келдингми?
Айтгин, эй, шаҳар қушчаси,
Ўша мен соғинган дилдор
Соғми, омонми?

* * *

Олболулар гуллаган маҳал
Кун-тун боқардиму ҳеч тўймас эдим,
Ҳар гал қайғурардим улар ортидан…
Аммо, мен ҳеч қачон, бирон-бир марта,
Бугунгидек изтироб чекмаган эдим!

* * *

Тобора ортимда қолаётирсан,
Қанча узоқлашсам, шунчалар азиз,
Хайр, она диёрим, хайр, ватаним!
Олдга сузаману ортга талпинган
Тўлқинларга ҳасад билан боқаман.

* * *

Ёмғирда қолиб кетдим
Чечаклар узиб юриб –
Бирдан хаёлдан ўтди:
Бир неча кундан кейин
Баҳор ҳам ўтар-кетар…

* * *

О, тўкилинг олболу
Гуллари сўқмоқларга,
Токи адашиб кетсин
Мен яшаган гўшага
Йўл излаган қарилик…

Хуршид Даврон таржималари

* * *

Ивиб кетдим ёмғир остида,
Гуллаган бута шохи
Ёдгор сифатида синдириб олдим,
Негаки, тез орада тугайди баҳор,
Гуллаш даври ҳам абадий эмас…

* * *

Нечун
Ҳар гал самода сузиб юрган булутлару
Гўзал тоғ чўққилари узра шиддат-ла эсиб
Инграган шамол мисол…
Қайтишга шошиламан.

Рус тилидан Минҳожиддин Мирзо таржимаси